หลังจากเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเกษตรฯ
เนื่องจากสาเหตุมีเลือดออกในช่องท้อง

หมอวินิจฉัยว่า อาจจะ เป็นนิ่ว เป็นเนื้องอก เป็นอะไรอีกหลายๆอย่าง ฯลฯ
สรุปตอนนี้ผมก็ยังไม่ทราบว่าเป็นอะไรกันแน่ แต่ว่าเขาจากไปแล้ว เมื่อเวลาสี่โมงเย็น ของเมื่อวานนี้

สิ่งหนึ่ง ที่ผมค่อนข้างอึดอัด อยากระบายสักเล็กน้อย
สุนัขพิทบูล เป็นสุนัขที่ค่อนข้างทน และหลายตัวห่างเจ้าของจะไม่ยอมกินอะไรเลย
เจ้าของควรแจ้งสิ่งเหล่านี้แก่แพทย์ผู้รักษา เพราะมันอาจจะช่วยเซฟอะไรได้หลายๆอย่าง

ผมมีน้องท่านหนึ่ง ขออนุญาติยกตัวอย่าง สุนัขไม่สบายและไม่ยอมกินอาหาร จึงพาไปหาหมอ
จากสาเหตุแค่เห็นสุนัข ซึมผิดปกติ ไม่ยอมกินอาหาร โดยไม่ได้มีอาการที่ส่อไปในทางโรคร้ายแรง

หมอรับตัวไว้ดูอาการ ปรากฏว่าหาสาเหตุไม่เจอ และขณะที่สุนัขอยู่ที่โรงพยาบาลสุนัขก็ไม่ยอมกินอาหาร
แพทย์จึงตัดสินใจผ่าตัด แต่ที่น่าเศร้าคือผ่าออกมาแล้ว ไม่พบสาเหตุอะไร
ก็ต้องอยู่โรงบาลต่อไป โดยที่หมอเองก็สรุปไม่ได้ว่าหมาเป็นอะไร แต่ว่าผลจากการผ่าตัดที่ออกมา
สุนัขบอบช้ำ บวกกับการที่ไม่ยอมกินอาหาร ยามที่เจ้าของไม่อยู่ โอกาสรอดจึงน้อยมาก

และในที่สุด คุณหมอก็ยื่นข้อเสนอที่เจ็บปวดให้แก่เจ้าของ คือขอรับหมาตัวนี้ไว้เพื่อการศึกษา โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
คุณหมอคงคิดว่ามันก็แค่หมาตัวหนึ่ง โดยที่ไม่รู้เลยว่าหมาตัวนั้นมันนอนในห้องเดียวกับเจ้าของ ของมันทุกวัน

ในที่สุด เจ้าของตัดสินใจพากลับ เพราะตั้งใจหากว่ามีอะไรก็ขอให้มาสิ้นใจที่บ้าน
เมื่อหมาถึงที่บ้าน สุนัขที่นอนซม กลับร่าเริงสดชื่นขึ้น ยอมกินอาหาร
แต่ร่างกายที่บอบช้ำจากการผ่าตัด และการที่ต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลร่วมอาทิตย์
สุนัขตัวนั้นก็จากไปอย่างสงบ ในขณะนอนหลับอยู่บนตักของเจ้าของนั่นเอง

สุนัขพิทบูล หลายๆตัวที่ผมรู้จัก มันไม่ได้เป็นเพียงสัตว์เลี้ยง หรือเป็นเพียงหมาธรรมดาที่เลี้ยงไว้เพื่อเฝ้าบ้านเท่านั้น
บางตัวมันเป็นสมาชิกที่สำคัญของบ้าน มันมีคุณค่าทางจิตใจต่อเจ้าของ เขาจึงพยายามหาหมอที่เขามั่นใจว่าดีที่สุดให้แก่สุนัขเขา
เขายอมจ่ายค่ารักษาแพงๆ ก็เพราะเขาต้องการให้มันหาย เขาอยากให้มันอยู่มากกว่าให้มันตาย
หากมันจะตาย เขาอยากให้มันมาตายที่บ้าน ไม่ใช่นอนตายอย่างเดียวดายที่โรงพยาบาล

ได้ฟังเรื่องแบบนี้ก็เศร้าใจ การวินิจฉัยโรคผิด จนนำไปสู่การสูญเสีย
มันเป็นความเจ็บปวดที่ ผมเองก็เคยเจอมากับตัวถึงสองครั้งในชีวิต
ตัวแรกสิงห์ดำ ซึมไม่กินข้าว หมอผ่าท้องออกมาไม่เจออะไร แต่โชคดีกลับมาตายที่บ้าน
ตัวที่สองไทเกอร์ ทุกวันนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเขาตายเพราะอะไร แต่ตอนเขาตายผมไม่ได้อยู่ด้วย

ต้องขออภัย ต่อคุณหมอ พิทบูล ที่คอยตอบปัญหาให้เราในบอร์ด
ผมทราบซึ้งและชื่นชม สิ่งที่คุณหมอ ช่วยสรรค์สร้างให้แก่พวกเรา
หากท่านอ่านที่ผมเขียนแล้วไม่สบายใจ ผมต้องขออภัยด้วยครับ

ผมไม่ได้เหมารวมไปหมดทุกคนเพราะไม่ว่าอย่างไร
หากหมาไม่สบาย รักษาเองไม่ได้ ก็ต้องพึ่งคุณหมออยู่ดี
แต่ที่เขียนยาวขนาดนี้ก็แค่อยากระบายความรู้สึกที่เก็บไว้ในใจเท่านั้น
หวังว่าคุณหมอคงเข้าใจในเจตนานะครับ

ด้วยความเคารพ :039: