เห็นหลายท่านที่เฝ้ารอวันที่หมาตัวเอง จะเริ่มสตาร์ท จะเริ่มดุ เริ่มสู้หมา
เป้าหมายก็เพียงเพื่อที่จะออกไปแสดงอำนาจนอกบ้าน จัดการต่อหมาจรจัด หรือ คู่อริ ที่สร้างความคับแค้นฝังใจมานานแสนนาน
จะเป้าหมายเพื่ออะไรก็แล้วแต่ ขอให้ท่าน นั่งอารมณ์เย็นๆ ลองทบทวนดู ว่าการทำเช่นนั้น ท่านใช้ วิจารณยานดีพอแล้วหรือ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



เวร ย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
การให้ที่ยิ่งใหญ่ คือการให้อภัยครับ

แถวบ้านผมมีหมาขาใหญ่ประจำซอย ชื่อ ไอ้แหยม เป็นหมาของป้าเพื่อนบ้าน ที่เป็นร้านขายอาหารตามสั่ง
ป้าแกค่อนข้างสนิทกับที่บ้านผมพอสมควร แต่แกชอบเลี้ยงหมาปล่อย ไอ้แหยมก็เพ่นพล่านแสดงอำนาจไปทั่ว แถวนั้นไม่มีใครกล้ากับมัน
หมาในบริเวณนั้น โดนไอ้แหยมจัดการหมด ไม่มีใครกล้าสู้มัน ใครแปลกหน้าผ่านไปมาแถวนั้น ไอ้แหยมก็จะเข้าไปกัด (ไอ้นี่มันกัดจริงไม่มีขู๋)

และก็แปลก ไอ้แหยมไม่ถูกกับผมเลยเป็นอย่างมาก เจอผมเมื่อไรเป็นจ้องจะเล่นงานทุกครั้ง
เจอหน้าเมื่อไร มันจะเห่าใส่ทุกที เห็นรถผมมันก็วิ่งไล่ ผมเองก็เสียวน่อง เวลาเดินนอกบ้านเมื่อไรต้องระวังตัวทุกครั้ง
ผมยังเคยถามป้าแบบขำๆ ว่า ป้าขอยืมไอ้แหยม มาเป็นกระสอบทรายให้หมาผมกัดเล่นหน่อย เดี๋ยวผมจ่ายค่ารักษาให้

มันคงหมั่นใส้เวลาผมพาหมาออกไปเดินเล่น มันเห็นเป็นประจำว่าผมคือคนที่พาหมาออกมาเดิน แต่ผมเดินแถวบ้านตัวเองและเดินไปในทิศทางที่หนีมันเสียอีก
ไอ้นี่ก็จะวิ่งมาแสดงอำนาจ ผมก็แค่ไล่มันไป และนอกถิ่นก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ค่อยกล้ากับผม แต่ถ้าเป็นถิ่นมัน ไอ้นี่มันแสบมันวิ่งเข้ามากัดดื้อๆเลย

นิสัยกวนตรีน ถาวรของไอ้แหยมอีกอย่างหนึ่งก็คือ ทุกครั้งที่วิ่งผ่านหน้าบ้านผม มันจะต้องวิ่งเลาะรั้วบ้านเพื่อยั่วหมาผม
มันวิ่งไปวิ่งมาสามถึงสี่รอบเลย หมาผมในบ้านก็วิ่งไล่กับมันไปมา โดยมีรั้วคั่นกลาง ดูๆไปก็ถือเป็นการออกกำลังกายเป็นอย่างดี
แต่ที่น่ารำคาญคือเสียงเห่าใส่กัน ที่ไปรบกวนชาวบ้าน และปิดท้ายก่อนไป คือ มันเยี้ยวใส่หน้าประตูรั้ว และตอนนี้ก็เป็นตอนที่บีเจกับแมคชีน จะเห่าดังที่สุด

มองในแง่ร้าย ไอ้นี่สมควรได้บทเรียน ระรานสร้างความรำคาญได้ทุกวัน และ เจ้าของก็ไม่ได้ดูแล การโดนกัดเสียบ้าง ในที่สาธารณะ ก็ไม่มีใครผิดใครถูก
แต่มองในแง่ดี ถ้าไม่มีมัน ก็คงเหงา ชีวิตเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ขับรถเข้าซอยก็ไม่มีหมามาต้อนรับ ทุกเช้าคงไม่มีใครมาช่วยปลุก
และ บีเจ ก็คงไม่มีใครมาช่วยยั่วจนทำให้มันกลายเป็นหมาสู้หมาอย่างทุกวันนี้

การให้บทเรียนไอ้แหยมง่ายมาก แค่เปิดประตูบ้านแง้มไว้ หรือแกล้งปล่อยบีเจออกไปนอกบ้าน มันเห็นมันก็วิ่งมาให้กัดถึงที่แล้ว ไม่ต้องออกไปล่าให้เหนื่อยด้วย

ผมว่าถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ผม ไอ้แหยมคง สิ้นชื่อไปนานแล้ว จริงไหมครับ

แต่ผมถือว่า ผมคือเจ้าของสุดยอดสุนัข สายพันธ์ อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย
สุนัขที่ต้องการเจ้านายที่ เข้มแข็ง เด็ดขาด มีวินัย และรับผิดชอบ

เราเลี้ยงสุนัขสายพันธ์ที่ยิ่งใหญ่ เราต้องทำตัวให้ยิ่งใหญ่ตามไปด้วย
ผมเลี้ยงพิทบูล ผมชื่นชอบในลักษณะพิเศษประจำสายพันธ์ ไม่ใช่เลี้ยงไว้เพื่อแสดงอำนาจกับหมาทั่วๆไป
การจัดการกับไอ้แหยม มันง่ายแค่พลิกฝ่ามือ แต่การที่เราสงบนิ่งอยู่ได้ มันยิ่งใหญ่กว่า ครับผม :005: