พิทบูลเป็นสุนัขทีดี แต่ก็มีข้อเสีย

และที่สำคัญ พิทบูล ไม่ได้เหมาะกับคนทุกคนครับ

ผมอยากให้พิทบูล เลี้ยงกันในกลุ่มคนที่มีความรู้และเข้าใจอย่างแท้จริงแล้วเท่านั้น

เดี๋ยวนี้ การเป็นเจ้าของพิทบูลกันง่ายเกินไป บางคนยังไม่พร้อยเลยแต่ก็ได้มาครอบครองแล้ว

ผมหวังว่าคนจะเข้าใจ ในสิ่งที่ผมพยายามบอกมาโดยตลอด

ผมรณรงค์ ให้เลี้ยงคนละตัว คนที่ไม่พร้อม ไม่แนะนำให้บรีด

ผมหวังว่าพวกเราควรตื่นตัวเรื่องนี้กันมากๆ ผมไม่อยากให้มีการออกกฏหมายมาควบคุมพิทบูล
กฏหมายบางตัว ไม่ได้ลงโทษคนมักง่าย แต่ออกมาสร้างความยุ่งยากให้แก่คนที่เลี้ยงอย่างมีความรับผิดชอบ
เพราะข้อกำหนกมักจะออกมาในลักษณะหว่านแห คือโดนไปหมดทั้งคนเลี้ยงดีเลี้ยงเลว

ยกตัวอย่าง ใครเลี้ยงพิทบูล เวลานำสุนัขออกนอกบ้านต้องใส่อุปกรณ์ครอบปาก
สรุปหมาดีหมาเลวโดนหมด คือแค่มีชื่อเป็นพิทบูล ออกบ้านเมื่อไรต้องใส่ตะกร้อปาก

แต่คนที่เลี้ยงพันธ์ สมมุติว่าพุดเดิ้ล แต่ดุชอบไล่งับเด็ก ถึงแม้จะดุแต่รอดเพราะกฏหมายไม่ได้ระบุว่าเป็นพุดเดิ้ล

สวัสดีครับ

:o008: ยุคสื่อครอบงำครับ อยากลากมันมาให้กิน ฟุต สลัดจานโตๆจริงๆเลยครับ เขียนซะคนเลี้ยงคนอื่นๆอายเลยครับ คนที่เจอพันธ์นี้ต่างก็หวาดกลัวกันเลยครับ ทำให้คนเสียจิตประสาทแทนหมา เอ้อ งงดิงง

เนื่องจากผมเชื่อว่าปัจจุบันนี้พวกมือใหม่ๆกำลังนิยมเลี้ยงพิทบูลกันมากแต่ไม่ค่อยศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับสายพันธุ์ของมันมากนักและพฤติกรรมต่างๆรวมถึงกิจกรรมที่ควรจะต้องทำรวมกับมัน(ในกรณีที่ไม่ได้เลี้ยงไว้กัดก็ต้องการออกกำลังกายให้มันอย่างเพียงพอสำคัญมากเรื่องนี้)และวีธีการดูแลควบคุมและฝึกมัน การฝึกมันให้เชื่อฟังคำสั่งก็คือการบอกมันไปในตัวว่าเราคือจ่าฝูงของมันไปในตัว

การที่เราเลี้ยงสุนัขแล้วสุนัขมีพฤติกรรมนิสัยการแสดงออกมาให้เห็นนั้นสิ่งเหล่านี้ติดตัวสุนัขมาตั้งแต่เกิดและก็ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูของเจ้าของสุนัขอีกด้วยสุนัขแต่ล่ะสายพันธุ์มีอุปนิสัยไม่เหมือนกัน นอกเหนือจากนั้นก็ยังมีสุนัขสายพันธุ์เดียวกันที่มีนิสัยแตกต่างออกไปไม่เหมือนกันอีกด้วย อันนี้ก็คงต้องดูลึกเข้ามาที่พันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมในการเลี้ยงดู
แน่นอนสุนัขจะได้รับการถ่ายทอดลักษณะทางกายภาพจากบรรพบุรุษ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ลักษณะทางกายภาพจะแสดงให้เรามองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เช่น รูปร่าง หน้าตา นอกจากการถ่ายทอดทางกายภาพแล้วก็ยังมีการถ่ายทอดพฤติกรรม อุปนิสัย ซึ่งในส่วนนี้เราไม่สามารถมองเห็นได้ และไม่สามารถรู้ได้ถ้าหากสุนัขไม่แสดงออก แต่ก็พอจะมีวิธีตามหลักการให้สังเกตุได้ว่าสุนัขตัวนี้หากโตขึ้นแล้วมีแนวโน้มที่จะเป็นอย่างไร ซึ่งอาศัยวิธีศึกษาจาก พ่อ แม่ และ ปู่ย่า ตา ยาย รวมถึงดูจากพี่น้องของมันในกรณีที่ พ่อ แม่ เคยให้ลูกในคลอกก่อนมาแล้วก็เสามารถใช้ป็นแนวทางให้เราได้ด้วย
สิ่งแวดล้อม และการเลี้ยงดูมีส่วนอยู่มาก เจ้าของสุนัขต้องเอาใจใส่ดูแล และหากมีความรู้พื้นฐานอยู่พอสมควรก็ จะได้ป้องกัน แก้ไข ควบคุมไม่ให้สุนัขเกิดพฤติกรรมที่ไม่ดี พฤติกรรมต่างๆ ที่ถูกต้องหรือไม่ถูกต้องของสุนัขนั้นเป็นไปตามความต้องการของผู้เป็นเจ้าของ เพราะหากรู้จักการเลี้ยงดูสุนัขอย่างถูกวิธี สุนัขก็จะมีพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม รวมถึงมีสุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ดี เชื่อฟังคำสั่งและอยู่ในวินัยเป็นอย่างดี แต่หากเจ้าของปล่อยปะละเลยหรือไม่รู้วีธีการเลี้ยงดูที่ถูกต้อง และไม่เตรียมการที่จะรับมือกับพฤติกรรมต่างๆ ของสุนัขแล้วล่ะก็สุนัขของท่านอาจจะกลายเป็นสุนัขตัวแสบไปเลยก็เป็นได้

สองสามวันที่ผ่านมามีข่าวพิทบูลอีกแล้วแม้ว่าจะไม่บ่อยนักแต่ก็แสดงให้เห็นว่า ยังมีคนจำนวนมากที่นำพิทบูลไปเลี้ยงแต่ไม่ทราบว่าพิทบูลคืออะไร

สุนัขพันธุ์ดุ หมากัดแข่ง หมาลากน้ำหนัก ต่างๆนาๆที่คนๆนั้นได้พบพิทบูลในอากับกิริยาที่ต่างกัน แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าคนๆนั้นรู้จักสุนัขพันธ์นี้จริงๆ ต่อเมื่อนำพิทบูลไปเลี้ยงด้วยตนเองจึงจะทราบว่าพิทบูลเป็นอย่างไร แต่ในบางครั้งการทราบว่าพิทบูลเป็นอย่างไรอาจสายเกินไป

นอกจากคลิปแล้วจะมีคำอธิบายที่พอจะทราบว่าพิทบูลเป็นอย่างไร ในฐานะที่เลี้ยงพิทบุลมาหลายตัว หลายปี ช่วงสี่ปีที่ผ่านมาเลี้ยงพิทบูลทั้งหมดเจ็ดตัว สุดท้ายต้องยกให้คนอื่นหมดเหลือแค่ตัวเดียว....

"ทาสผู้ภักดี ปีศาจสังหาร" คำๆนี้หากในหมู่ผู้เลี้ยงพิทบูลคงทราบดีว่าหมายความว่าอย่างไร คือพร้อมที่จะตายเพื่อเจ้าของ และพร้อมที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบข้าง ส่วนใหญ่การฆ่าของพิทบูลเพราะมันเข้าใจว่าเจ้านายพอใจ หรือไม่ก็เพราะหวงเจ้าของ เป็นลักษณะของการกลัวถูกแย่งความรัก คือพิทบูลต้องการให้เจ้าของรักมันเป็นอันดับหนึ่งไม่เป็นสองรองใคร

ไม่กลัวเจ็บไม่กลัวตาย เป็นสัญชาตญาณของพิทบูลเมื่อเวลาต่อสู้หรือเมื่อเวลาปกป้องของรัก

มีความมุ่งมั่นสูงผิดจากสิ่งมีชีวิตทั่วไป

มีกรามที่แข็งแรง ปลาฉลามมีกรามที่แข็งแรงที่สุดในโลก ส่วนพิทบูลเป็นสัตว์ที่มีกรามแข็งแรงเป็นอันดับสี่ของโลก

ทึ่ม..... คือดูเหมือนไม่ฉลาดในหลายๆเรื่อง แต่ในบางเวลาก็ฉลาดจนน่าแปลกใจ เช่นในเวลาที่พิทบูลล่าสัตว์ หรือเวลาที่ต่อสู้กับคู่ต่อสู้ (สนัขที่ใช้กัดแข่ง)

"เชื่องเหมือนแมว ดุเหมือนเสือ" คือพิทบูลมีสองบุคคลิก ความเป็นตัวตนของพิทบูลสองเวลา สองอารมณ์จะดูเหมือนว่าเป็นคนละตัวกัน

ทำไมพิทบูลกัดเจ้าของ นี่เป็นคำถามที่เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น

๑.พิทบูลเป็นสุนัขมีเจ้าของเดียว เจ้าของในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าการเป็นคนให้อาหาร แต่หมายถึงคนที่ดูแลและแสดงความรักต่อตัวมัน เช่นการอาบน้ำให้ การสัมผัสอย่างอ่อนโยน การเล่นผ้า ลูกบอล การพาออกไปไหนมาไหนด้วย รวมถึงการพูดคุย แม้ว่าพิทบูลจะไม่เข้าใจว่ามันหมายความว่าอะไร แต่นั่นหมายถึงความรักที่พิทบูลเข้าใจ หากเพียงแต่ให้อาหารแล้วปล่อยทิ้งไว้ในกรงหรือในโซ่นั้นไม่ได้หมายความว่าเป็นเจ้าของ

ในใจของสุนัขจะคิดว่าเราคือสมบัติชิ้นสำคัญที่สุดในชีวิต คนที่พิทบูลไม่ได้คิดว่าเป็นเจ้าของจะทำร้ายพิทบูลรุนแรงไม่ได้ "พิทบูลเป็นนักสู้"

๒.เวลาให้อาหารต้องเล่นกับมันโดยดึงรางอาหารออกมาเวลามันกำลังกินอาหาร จะทำให้พิทบูลไม่หวงอาหาร ต้องทำตั้งแต่เล็กๆ หากเป็นสายกัด ต้องให้อาหารเป็นเวลา ออกกำลังกายเป็นเวลา

๓.สุนัขทุกสายพันธุ์มีการมองเห็นที่เป็นสีขาวดำ เวลาเข้าบ้านตอนกลางคืนต้อเรียกชื่อมันก่อน เพราะบ้างครั้งเราอาจอยู่ไต้ลมสุนัขไม่ได้กลิ่นมันจะเข้าใจว่าเราเป็นคนร้าย

หากไม่อยู่ในเงื่อนไขดังกล่าวพิทบูลจะเข้าโจมตีผู้เลี้ยงเป็นเรื่องที่เป็นไปแทบไม่ได้ บางคนอาจสงสัยว่าทำไมจึงมั่นใจเช่นนั้น นั่นเป็นเพราะการที่พิทบูลมีการถูกคัดเลือกสายพันธุ์มาเป็นอย่างดี ในสมัยโบราณพิทบูลตัวที่ทำร้ายเจ้าของจะถูกกำจัดทิ้ง ตัวที่ไม่แข็งแรง ใจไม่สู้ จะถูกกำจัดทิ้ง ในการคัดเลือกสายพันธุ์ในสมัยโบราณ พิทบูลสองตัวจะถูกนำไปปล่อยในหลุมที่คนขุดขึ้น ตัวไหนรอดจากการกัดกันก็จะปีนขึ้นจากหลุม พิทบูลตัวนั้นจึงจะได้ดำรงพันธุ์ต่อไป ด้วยเหตุนี้พิทบูลจึงมีความอดทนและมีความมุ่งมั่นสูงกว่าสุนัขทั่วๆไป


ขอขอบคุณ ท่านพระครูสุวีราจารคุณ แหล่งที่มา http://www.oknation.net/blog/19/2008/12/26/entry-1 ครับ

ปล. ในบทความของท่านพระครูสุวีราจารคุณ ด้านต้น มีหลายๆคำที่ผมประทับใจซึ่งมันแสดงได้ถึงความเป็นพิทบูล เช่น "เชื่องเหมือนแมว ดุเหมือนเสือ" ,"ทาสผู้ภักดี ปีศาจสังหาร" ผมคิดว่าท่านผู้เลี้ยงทุกท่านคงจะคิดเหมือนผมเช่นกันนะครับ และหวังว่าบทความที่นำมากฝากจะสามารถชี้แจงได้ว่าทำไมมันถึงมีข่าวอย่างนั้นออกมา ???

ด้วยความเคารพครับ
torilaz_nu_PL
Phitsanulok Pit's Club

ตรงนี้น่าจะเป็นสาเหตุ ( คนที่พิทบูลไม่ได้คิดว่าเป็นเจ้าของ จะทำร้ายพิทบูลรุนแรงไม่ได้ "พิทบูลเป็นนักสู้" )

สำหรับผมกับพิทบลูทุกอย่างยังเหมือนเดิมครับไม่ว่าจะมีข่าวอย่างไรเกี่ยวกับพิท
ก็ยังเลี้ยงค้วยความรักและชอบที่มันเป็นพิทบลู (2ตัวนอนในบ้าน อีกตัวนอนในกรงนอกบ้าน)
แต่จะบอกคนในบ้านเสมอว่าต้องคุมมันสั่งมันสอนมันอย่าให้มันคุมเรา สุนัขที่ไม่ได้รับการสั่งสอนเลย
ก็ไม่แตกต่างอะไรกับเด็กที่ไม่ได้รับการอบรมไม่รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิดและดีชอบอย่างไร ที่บ้านผมเวลาให้อาหาร
ทุกครั้งจะต้องบอกให้มันนั่งลงก่อนถึงจะให้ ถ้าไม่นั่งก็จะไม่วางอาหารให้ ไม่ว่าจะเป็นหลาน แม่ผม หรือน้องสะใภ้
จะเป็นคนให้ก็ตาม (เพียงแค่นี้ก็เท่ากับเป็นการฝึกให้มันยอมรับคำสั่งของคนในบ้านแล้ว )และอีกอย่างที่สำคัญมากก็คือ
คำสั่งว่าหยุดหรืออย่า สำหรับผมแล้วผมจะฝึกด้วยลูกเทนนิสครับ เพราะผมจะหัดให้วิ่งเก็บลูกเทนนิสตั่งแต่เล็ก
หมาของผมมันจะบ้าลูกเทนนิสมาก แต่ไม่ว่ามันจะอยากได้ขนาดไหนก็ห้ามงับออกจากมือผมเด็ดขาดมันจะต้องนั่งลอจนกว่าเรา
จะคว้าง ถ้ามันจะงับลูกบอลจากมือก็จะดุมันด้วยน้ำเสียหนักแน่นว่า "อย่า" แต่ถ้ายังทำอีกก็จะดุมันอีกครั้งและทำให้มันรู้ว่าเราไม่พอใจ
จากนั้นก็จะเก็บลูกบอลทันที ทำอย่างนี้ไม่กี่ครั้งมันก็รู้ว่า"อย่า" หมายความว่า หยุดหรือไม่ทำหรือไม่ทำต่อ
พิทบูลเป็นสุนัขที่มีความเชื่อมั่นและมีความคิดเป็นของตัวเองสูง การที่เราให้อาหารมันแล้วสั่งให้มันนั่งลงก่อนก็
เทากับว่าเป็นการเตือนมันว่า มันจะต้องปฏิบัติตามและเชื่อฟังคำสั่งของคนในบ้าน
(ควรจะให้ทุกคนในบ้านมีส่วนในการให้อาหาร นอกจากสุนัขจะเชื่อฝังคำสั่งของคนในบ้านแล้วยังเป็นการสร้าง
ความผูกพันธ์ระหว่างคนในครอบครัวกับสุนัขด้วย)

บรรณยายมาซะยาวก็เพราะว่าเป็นห่วงน้องๆมือใหม่ที่เพิ่งเลี้ยงพิทครับ สำหรับมือเก่า เก๋าๆ ก็คงไม่มีอะไรจะแนะนำครับ

รักพิทเหมือนเดิมครับ:019::062:

:063::063::063: ให้กับหลายคน
สำหรับการแสดงความเห็นในกระทู้นี้