เรื่องสั้นชวนคิด ชาวพิทบูลโซน

joe_resort

ตอนนี้เสนอเป็นตอนแรก ฉบับปฐมฤกษ์

ณ บ้านแสนอบอุ่นหลังนึง ในเช้าของวันที่อากาศแสนจะสดใส ลมไหลเอื่อยๆ พร้อมแดดอ่อนๆยามเช้า

ชายชราในวัยหกสิบกว่ากำลังเอาเมล็ดแตงโมป้อนให้กับนกแก้วมาร์คอตัวโปรดที่สยายปีกของมันอยู่บนคอนไม้หน้าประตูบ้าน
“ เอ้ากินซะเจ้าบ๊อบบี้.....” ชายชราพูดกับเจ้านกแสนสวยตัวโปรดพร้อมสีหน้ามีรอยยิ้มอย่างสบายใจ

joe_resort

“คุณพ่อคะ น้ำชายามเช้ากับขนมอร่อยๆมาแล้วค่า” เสียงลูกสาวคนสวยตะโกนเรียก พร้อมยกถาดอาหารว่างยามเช้าและชาจีนหอมๆอุ่นๆมาวางบนโต๊ะกลมหน้าบ้าน
“จ้า ลูก” ชายชราวางถุงเมล็ดแตงโมลง ปัดมือเล็กน้อยแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ

“อืมมมม....เปลี่ยนยี่ห้อใบชารึเปล่าเนี่ย กลิ่นหอมกว่าเดิมอีกนะ”
“แหม๋คุณพ่อนี่ คอชาจริงๆ ... ใช่ค่ะพอดีของเก่าหมดแล้วหนูเลยลองเปลี่ยนยี่ห้อใหม่ดู”
ชายชรายกแก้วชาขึ้นจิบ....”อืมม หอมอร่อยกว่าเดิมจริงๆด้วย” พลางเอื้อมหยิบขนมคุกกี้เข้าปาก

joe_resort

“ แล้วช่วงนี้เรื่องงานเป็นอย่างไรบ้าง.. มีปัญหามั๊ย ” ชายชราถามลูกสาวด้วยสีหน้าเอาใจใส่

“ มันก็มีบ้างค่ะพ่อ ในยุคที่การเมืองแย่และเศรษฐกิจทรุดแบบนี้ บริษัทก็พลอยแย่ไปด้วย ” ลูกสาวแบะปากบอกคุณพ่อ
“แต่...มันก็ไม่เกินความสามารถของหนูหรอกค่ะ ฮิ ฮิ .. มีคุณพ่อเป็นกุนซือคอยสอนคอยแนะนำแบบนี้ หนูไม่มีท้อแน่นอนค่ะ” ลูกสาวตอบทันควัน

“เป็นซีอีโอบริษัทใหญ่ๆมันต้องรับผิดชอบอะไรหลายอย่าง เราเป็นหัว...เหนื่อยได้แต่ห้ามท้อนะลูก” ชายชราสอนลูกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

joe_resort

กริ๊งงงง กริ๊งงง !!! กริ๊งงง กริ๊งงง !!! .. เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น

“อ้นเอ้ยไปดูสิ๊ ใครมาหาแต่เช้า” ชายชราตะโกนบอกเด็กดูแลบ้านไปเปิดประตูบ้าน

“ลุงค๊าบบบบบบบบบ” เสียงไอ้ป๊อดเด็กข้างบ้านอุ้มลูกหมาวิ่งพลวดทะลุประตูที่อ้นเพิ่งเปิดมาด้วยอาการตื่นเต้นดีใจสุดๆ

“ลุงๆๆ ฮ่า ฮ่า ลุงงงงง ลุงงงงง ดูนี่สิค๊าบบบบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ป๊อดวิ่งอุ้มลูกหมามายังโต๊ะน้ำชายามเช้าของชายชรา

joe_resort

ป๊อดเอาลูกหมาตัวจั้มม่ำวางบนโต๊ะ...
“พ่อผมซื้อให้เป็นของขวัญ น่ารักมั๊ยยยยลุง ผมเห็นบ้านลุงเงียบๆเลี้ยงแต่นกแก้วน่าเบื่อเลยพามาอวดซักหน่อย เอามาแหย่นกลุงด้วย ฮะฮะ” เจ้าป๊อดเด็กน้อยพูดอย่างอารมณ์ดี

ชายชราอมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นว่า “หมาพิทบูล...” พลางเอามือลูบหัวเจ้าตูบน้อยที่นอนเคี้ยวคุกกี้อยู่บนโต๊ะ

“เฮ้ยยย ลุงรู้จักพิทบูลด้วยเหรอออออ..ว้าวๆๆๆไม่ธรรมดานะเนี่ยยยย” เจ้าป๊อดทำหน้าตางงสงสัยว่าชายชราทราบได้อย่างไร

“นิดหน่อยหนะป๊อดเอ้ย พอรู้อยู่บ้าง.....”
“มา.... อุ้มเจ้าตัวน้อยไปนั่งเล่นในบ้านกัน” ชายชราพูดไปพลางลุกจากโต๊ะเดินเปิดประตูเข้าไปในบ้าน
เจ้าป๊อดรีบอุ้มหมากุลีกุจอพาเข้าบ้านลุงไปแบบติดๆ พร้อมด้วยความตื่นเต้นสงสัยว่าลุงแก่ๆแบบนี้จะรู้จักพิทบูลด้วยหรือ

joe_resort

“โห...บ้านลุงมีถ้วยรูปหัวหมา(พิทบูล)ด้วยเหรอ มิน่าลุงถึงรู้จักพิทบูล” เจ้าป๊อดเหลือบไปเห็นถ้วยรางวัลที่อยู่ในตู้โชว์ในบ้านลุง
“ลุงเคยเลี้ยงหมาประกวดเหรอ?” เจ้าป๊อดรีบยิงคำถามใส่

“เจ้าหมาน้อยชื่ออะไรหล่ะป๊อด?” ชายชราถามโดยไม่สนใจคำถามเจ้าป๊อดก่อนหน้านั้น

“เฉาก๊วย!!! คับลุง” ป๊อดตอบด้วยเสียงหนักแน่น “เพราะมันสีดำครับ ลุงว่าเหมาะมั๊ย?”

“เอาเถอะๆจะชื่ออะไรมันก็สุดแล้วแต่เอ็งจะถนัดหละป๊อด”ชายชราตอบ
พลางอมยิ้มนั่งดูเจ้าป๊อดนั่งมองตู้โชว์ในบ้านลุง แล้วเหลือบไปมองเจ้าเฉาก๊วยหมาตัวน้อยของเจ้าป๊อดเล่นกัดลูกบอลที่อยู่บนพื้น...

“ทำไมเอ็งถึงเลี้ยงพิทบูลหล่ะ” ชายชราเริ่มถามป๊อดแบบจริงจัง

“มันดูดุดีครับ มันแข็งแรง ดูโหดๆดี ผมชอบครับ ผมเลยเปิดรูปในเวปให้ป๊าติดต่อซื้อให้เป็นของขวัญ” เจ้าป๊อดตอบอย่างไม่ลังเล

“เอ็งรู้จักมันรึยัง?”ชายชราถามแบบห้วนๆ

ป๊อดเริ่มงงกับคำถาม ละสายตาจากตู้โชว์มองมาทางชายชราพร้อมเดินมานั่งใกล้ๆ “หมายความว่าไงอะลุง ถามแปลกๆ”

“ลุงถามว่า เอ็งรู้จักพิทบูลดีพอรึยังถึงได้ซื้อมาเลี้ยง?” ชายชราขยายความถามซ้ำอีกรอบ

“อืมมม ดีสิลุง ก่อนซื้อผมนะอ่านในเวปมาตั้งสามเดือนกว่าละความรู้แน่นปึ๊กค๊าบบบบ” ป๊อดตอบไปยักคิ้วไปด้วยความมั่นใจ

joe_resort

“ที่ว่ารู้หนะ..เอ็งรู้อะไรมาบ้างหล่ะ” ชายชราถามพร้อมยกคิ้วสองข้าง

“ถามกว้างเชียวลุง จะตอบไงดีหล่ะเนี่ย...” เจ้าป๊อดขมวดคิ้ว
“อืมม พิทบูลเองเป็นหมาที่ซื่อสัตย์รักเจ้าของ เป็นหมาที่มีพละกำลังแข็งแกร่ง” ป๊อดเริ่มทวนความรู้ออกมาบอกลุงเป็นช๊อตๆ
“แต่เจ้าเฉาก๊วยที่ซื้อมามันเป็นสายโชว์นะลุง ไม่ใช่สายกัดมันเลยไม่ดุ ไม่จิ๊ตเหมือนพวกสายกัด”
“หมาแดงผมเองก็เล็งๆไว้นะลุง เค้าเรียกว่าเร้ดโน๊ท ... หูยยย พวกนี้จะจี๊ดหน่อย” ป๊อดร่ายยาว
“บ้านผมแคบ ไม่กว้างเหมือนบ้านลุง ไม่มีที่ออกกำลังกาย เลยเลี้ยงสายโชว์ดีกว่า”
“นี่ถ้าบ้านผมมีเนื้อที่แบบบ้านลุงนะ รับรอง เร้ดโน๊ทแน่นอน ฮะฮะ” ป๊อดคุยจ้อ

ชายชราทำหน้ามึนเล็กน้อย พร้อมถามป๊อดไปว่า “เอ็งไม่กลัวมันไปกัดชาวบ้านชาวช่องเค้ารึ?”
“เคยได้ยินข่าวบ้างมั๊ยว่ามันดุและโหดแค่ไหน”
“ที่สำคัญ เอ็งยังเด็ก ยังเรียนหนังสืออยู่ จะมีเวลาควบคุมดูแลมันรึ?”
“พิทบูลมันไม่เหมือนหมาพันธุ์อื่นๆนะป๊อดเอ้ย” ชายชราพูดด้วยความเป็นห่วง

“โธ่ ลุง ... ว้ายยยยย ผมเห็นถ้วยพิทบูลในตู้ลุงก็นึกว่าจะโปร....” เจ้าป๊อดพูดไปพร้อมทำหน้ากวนๆเชิงเล่นๆกับชายชรา
“สายโชว์ที่ผมซื้อมาเนี่ย มันไม่ดุ มันไม่กัดครับลุง พ่อและแม่มันเป็นหมาใจดี และที่สำคัญคนขายเองก็บอกว่า สายพันธุ์พวกนี้มันนิ่งแล้ว สบายใจได้ลุง”

“มันคงไม่แอบปีนรั้วบ้านมากินนกลุงแน่นอน ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เจ้าป๊อดพูดแซวอย่างอารมณ์ดี

joe_resort

“เฮ้อ...”ชายชราส่ายหน้าถอนหายใจ
“เอ็งจะเชื่อลุงหรือไม่ก็ตามนะป๊อด” ลุงเริ่มพูดแบบจริงจัง
“พิทบูลที่เอ็งรู้จัก มันเป็นแค่ตำราเท่านั้นเอง”
“การเลี้ยงพิทบูลจริงๆ มันแตกต่างจากตำรา แตกต่างจากสิ่งที่เอ็งศึกษามาโดนสิ้นเชิงนะป๊อด”

“สิ่งที่เอ็งควรจะรู้จริงๆก่อนการเลี้ยงพิทบูลก็คือ นิสัยของสายพันธุ์มัน” ชายชราเริ่มร่ายยาวสอนป๊อดที่นั่งทำหน้าตาฟังอย่างจริงจัง

joe_resort

“ในอดีตสมัยที่ลุงเคยเลี้ยง ตอนนั้นมีพิทบูลดีๆเกิดขึ้นในเมืองไทยเยอะ แต่คนไทยสมัยนั้นเลี้ยงกันเป็นแฟชั่น นึกอยากเลี้ยงก็เลี้ยง มีไม่กี่คนหรอกที่จะตระหนักถึงพื้นฐานสายพันธุ์ของสุนัขพันธุ์นี้”
ชายชราพูดไป เจ้าป๊อดเองยิ่งตาโตตั้งใจฟังคำพูดของชายชราที่เริ่มจะมีน้ำหนักและเหตุผลต่างจากความรู้ที่มีในเวปที่เจ้าป๊อดศึกษามา

“ความรู้ที่แท้จริงไม่มี หรือรู้แต่กลับมองข้าม แค่อาศัยใจอยาก ก็เลยสรรหากันมาเลี้ยง”... ชายชราพูดไปพลางส่ายหน้าด้วยอารมณ์เซ็งๆเล็กน้อย

“พอมีคนเลี้ยงเยอะแยะเป็นแฟชั่น คนซื้อยากซื้อ คนขายอยากขาย หมาเต็มตลาดเลี้ยงกันเกลื่อนกลาด สุดท้าย มีคนจำนวนไม่น้อยที่ เลิกราไปตากระแสแฟชั่น.......”

“แล้วหมาสมัยนั้นเป็นไงรู้มั๊ยป๊อด?”..... ชายชราย้อนถามเจ้าป๊อด
เจ้าป๊อดเงียบ พร้อมส่ายหน้าด้วยสายตาที่จดจ้องไปยังลุง

GHOST

ต่ออีกซีคร้าบกำลังติดตาม

Auun

กำลังตามเหมือนกัน..ต่อเลยครับ

joe_resort

“หลังจากที่มีเคสหนักๆของหมาพิทบูลกัดยามเฝ้าโรงงานและเจ้าของโรงงานตาย"

"กัดเด็กที่เล่นที่สวนหย่อมในหมู่บ้านจนพ่อเด็กเข้าไปช่วยซ้ำร้ายถูกกัดจนแทบไม่เหลือเค้าโครงใบหน้าของตัวเอง"

"ไหนจะทำร้ายคนแก่ที่เป็นเจ้าของบาดเจ็บสาหัส(ทราบภายหลังก็คือลูกตัวดีเลิกเลี้ยงตามกระแสแล้วฝากให้พ่อแม่ดูแลเพราะตัวเองไม่มีเวลา)"

รวมทั้งเรื่องหลักๆคือคนในวงการเองกัดกันตีกันไม่แพ้คดีความพิทบูลในสังคมขณะนั้น”...

joe_resort

“เกิดเรื่องเลวร้ายแบบนี้ขึ้นในยุคลุงเมื่อสามสิบปีก่อน ... พิทบูลเลยหายไปจากประเทศไทย หมาที่ส้รางปัญหาโดนฉีดยานอนหลับให้ตายไปหมดทุกตัว”

“แถมตามมาด้วยข้อบังคับจากทางราชการสมัยนั้นรัฐมนตรีสุเทพมันเสือกรวมคะแนนโหวตของคนไทยโดยรวมว่า พิทบูลคือสัตว์อันตราย ห้ามเลี้ยงในที่สาธาระณะ รวมทั้งมีกฏห้ามเพาะขยายสายพันธุ์และจำหน่ายอย่างเด็ดขาด”

“คนเลี้ยงพิทบูลในสมัยสามสิบปีก่อนเลยได้แต่เลี้ยงอยู่แต่ในบ้าน รอวันหมาตัวเองตาย... มันเจ็บปวดสิ้นดีเลยป๊อดเอ้ย” ชายชรากล่าวอย่างมีอารมณ์เล็กน้อย

Crow_Pit

สนุกครับหวังว่าคงจะมีต่อเยอะๆนะครับจะรอติดตามผลงานครับ

joe_resort

“เรื่องแฟชั่นมันเป็นตัวทำลายพิทบูลทางอ้อมเหรอลุง?” เจ้าป๊อดถามทันที่ทีชายชราเงียบไป

“มันไม่เชิงทางอ้อมหรอก.. ลุงว่ามันทางตรงซะมากกว่า” ชายชราตอบทันควัน
“เราเลี้ยงกันด้วยการขาดความรู้ ความยั้งคิด ความประมาท และไม่คำนึงถึงผลเสียที่จะตามมาซะมากกว่า” ชายชราแบะปาก

“เฮ้อ ก็น่าเสียดายนะลุง” ป๊อดบ่นกับชายชรา

“นี่ดีนะลุงที่ ประเทศไทยตอนนี้เปิดตัวมากขึ้นแล้ว เค้ายกเลิกกฎระเบียบพวกพิทบูลมาได้ห้าปีกว่าแล้ว พิทบูลเลยกลับมาฮิตอีกรอบ อิอิ ผมรวยหน่อยเลยมีโอกาสได้เลี้ยง ได้สัมผัส” เจ้าป๊อดอมยิ้ม

“ป๊อดเอ้ย พอสุเทพตายไปและคนของรัฐบาลชุดเก่าหมดยุค ก็มีชุดใหม่เข้ามามันก็แค่ช่องทางการหาเงินของรัฐบาลใหม่ ที่ต้องเป็นคนมีตังค์ มีความรับผิดชอบ มีกำลังจ่ายเท่านั้นถึงเลี้ยงพิทบูลได้ แต่หากมันส้รางปัญหาเหมือนสมัยลุงอีกจริงๆ มันก็จะโดนกีดกันเหมือนเดิมแหละ” ชายชราพูดด้วยความเป็นห่วง

“ความเข้าใจพิทบูลอย่างลึกซึ้ง การให้ความรักและความรับผิดชอบรู้จักหน้าที่ของเจ้าของต่างหากเป็นสิ่งสำคัญและยั่งยืนที่สุดที่สุดที่จะปลดแอกชาวพิทบูลจากฝันร้ายในอดีตไปได้”..... ชายชราพูดแบบมีความหวัง

“รวมทั้งความสามัคคีในหมู่คนเลี้ยงพิทบูลด้วยกันเองก็สำคัญด้วยนะ” ชายชราเสริมอีกหน่อย

joe_resort

“ลุงพูดเหมือนสโลวแกนในเวปที่ผมไปอ่านหาความรู้มาเลยอะ” เจ้าป๊อดบอกชายชรา

“เวปที่ผมไปอ่านไปศึกษามาก็ดีนะ ชื่อเวปพิทบูลโซน คนดูแลเวปชื่อน้ายุทธกับน้ายีนส์”

“เค้ามีสโลแกนเลี้ยงด้วยรักและรับผิดชอบอยู่หน้าเวปตัวบะเริ่มเลยลุง” เจ้าป๊อดได้ที่ร่ายยาวบอกลุงในฐานะที่ตัวเองเป็นวัยรุ่น ไฮเทคกว่าชายชรา 55

“เวปนี้นะลุง มีบทความของตำนานเจ้าพ่อพิทบูลอย่างมาร์ค มาเฟียที่อำลาวงการไปนานโข เค้าเขียนเรื่องราวดีๆเยอะเลยที่ผมไปแอบอ่านมา”

“ไหนจะอาบิ๊กชิว กับอาเหลียง เจ้าของฟาร์มนกที่ชอบมาป่วนในเวปหมาเป็นประจำ เค้าเป็นเพื่อนกับอายุทธและอายีนส์คนดูแลเวป”

“ผมอาศัยอ่านความรู้และฝังตัวในนี้แหละครับลุง” เจ้าป๊อดบอกชายชราด้วยความภูมิใจ

joe_resort

“เอออ.. กูแก่แล้ว เวปเวิปอะไร ลุงไม่รู้เรื่องหร๊อก” ชายชราบอกเจ้าป๊อด
“ยังไงซะ เอ็งมีโอกาส เอ็งมีพื้นที่ มีกลุ่ม มีพรรคพวก เอ็งก็อย่าลืมสร้างสังคมที่ดีในการเลี้ยงพิทบูลขึ้นมาด้วยหละ”
“อย่าให้ประวัติศาสต์มันซ้ำรอยสามสิบปีที่แล้วนะเว้ยเฮ้ย” ชายชราบอกเจ้าป๊อด

“ลุงนี้ก็รู้เยอะเหมือนกันนะเนี่ย” เจ้าป๊อดพูดด้วยสีหน้าชื่นชมชายชรา

“เอ้า.. มาสิมาเจ้าป๊อด .. หากมีเวลาว่าง พาเฉาก๊วยมาฝึกที่บ้านลุงสิ เผื่อลุงมีวิธีดีๆแนะนำได้บ้าง จะเป็นการดีหากป๊อดเอาความรู้ที่ได้รับจากลุงไปแนะนำมือใหม่ๆในเวปอีกต่อนึง...” ชายชราบอกป๊อด

“ได้เลยลุง ทุกวันหยุดเสาร์อาทิตย์จะเอาเฉาก๊วยมาเที่ยวบ้านลุง จะได้มีความรู้นอกเหนือจากเวป อิอิ” ป๊อดออกอาการดีใจ พลางนึกขึ้นได้แล้วบอกชายชราไปว่า “อ้อ เดี๋ยวว่างๆจะเปิดเวปพิทบูลให้ลุงดู”

“ไม่ต้องหร๊อกไอ้ป๊อด ไม่รู้ลุงจะดูไปทำไม แก่แล้วสายตาจะพาลเสียเอาหนะ .. ตั้งแต่เกษีรณงานมาสิบกว่าปีก็ไม่ได้นั่งหน้าคอมอีกเลย เอ็งจะฆ่าคนแก่ทางอ้อมหรือไงวะ” ลุงพูดติดตลกกับเจ้าป๊อด

คู่ซี้ต่างวัยคุยกันอย่างสนุกสนานโดยมีพิทบูลเป็นตัวเชื่อมคนทั้งสองให้อายุเป็นเพียงแค่ตัวเลขเท่านั้น

joe_resort

ปริ๊น!!! ปริ๊น !!! เสียงแตรรถหน้าบ้านดังขึ้น
“บ๊ะ วันหยุดแบบนี้ มีใครแวะเวียนมาบ้านอีกน้อ” ชายชราพูดด้วยน้ำเสียงปานกลาง พลางเอื้อมมือไปหยิบรีโมทเปิดประตู
ประตูค่อยๆเลื่อนเปิดออก รถสปอร์ตคันงามก็ค่อยๆเคลื่อนตัวตรงมายังโรงจอดรถในบ้านชายชราอย่างช้าๆ

“โหวว รถสวยจังลุง รถเพื่อนลุงเหรอโคตรจะเท่ห์เลยอะ” เจ้าป๊อดตาค้างเมื่อเห็นรถคันงามเข้ามาในบ้าน

รถจอดสนิท ชายหนุ่มใส่แว่นวัยกลางคนแต่งตัวสบายๆก้าวขาลงจากรถ พร้อมอุ้มกล่องขนาดกลางห่อกระดาษด้วยสีสันสวยงาม ผูกริ้บบิ้นสีชมพูสดใส

...เจ้าป๊อดเมือ่เห็นชายที่เดินถือกลองเข้ามาในบ้านยิ่งตาค้างหนักเข้าไปอีก

“หะ หะ หะ หา”.... “นี่มันนายกสมาคมพิทบูลแห่งประเทศไทยนี่นา” ..... “อายุทธ!!!!!” เจ้าป๊อดอุทานออกมาด้วยอาการเซอร์ไพรส์และดีใจที่ได้เจออายุทธตัวเป็นๆ

joe_resort

“ฮัลโลววววว!!!!” ... “CEOคนสวยอยู่มั๊ยเอ่ยยยย” ยุทธกล่าวด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

“อะรายวะ มาถึงไม่ทักทายพ่อ เอาแต่ถามหาลูก แบบนี้กดลูกตะกั่วซักเม็ดดีมั๊ยเนี่ย... บ๊ะอ้ายนี่” ชายชราพูดจาทีเล่นทีจริง

“โอ๊ะๆๆๆ ใจเย็นๆสิปะป๋า.... วันนี้วันดี ขับรถผ่านมาทางนี้ ยินข่าวมาว่า ลูกสาวคนสวยของปะป๋าได้เลื่อนขั้นเป็นCEOคนใหม่ของบริษัทชื่อดัง เลยแวะเอาของขวัญผูกโบว์งามๆมาฝากตามสัญญา” ยุทธกล่าวอย่างสบายอารมณ์
ไอ้ป๊อดทำหน้างงงวยท่ามกลางการสนทนาของชายชราและยุทธ

“สงสัยกำลังจัดห้องพระอยู่บนบ้านกระมัง” ชายชราตอบยุทธไปพร้อมตะโกนเรียกลูกสาว.... “ลูกเอ้ย อายุทธเค้ามาหาแหน่ะ”

“นี่อายุทธเจ้าของเวปพิทบูลโซนตัวจริงใช่มั๊ยครับ” เจ้าป๊อดแทรกขึ้น

“หืมมมม” ยุทธเลิกคิ้ว หันหน้าไปทางเจ้าป๊อด

“ผมป๊อดครับ สมาชิกในเวปพิทบูลโซน” เจ้าป๊อดยืดอก รีบโชว์ความเป็นแฟนคลับในเวป

ยุทธยิ้มกับป๊อดแล้วเหลือบไปเห็นหมาน้อยสีดำนอนหลับอยู่แทบเท้าชายชราเจ้าของบ้าน
ยุทธตกใจทำตาโต อมยิ้มแล้วชี้ไปทางชายชรา พลางพูดซะดังว่า
“อันนั่นแน่ๆๆๆๆ ไหนว่าจะวางมือไม่เลี้ยงพิทบูลอีกแล้วไงครับ หรือว่าอดใจไม่ไหว ต่อมพิทบูลในกายมันโดนกระตุ้นแตกมาเหรอคร๊าบบบบป๋ามาร์ค มาเฟียร์”

“เฮ้ยๆ ของป๊อดเด็กข้างบ้านมันหนะ” ชายชรารีบตอบทันควัน

พร้อมเจ้าป๊อดทำหน้าตกตะลึงซ้ำสอง ตาถลุนเท่าไข่ห่าน
“มาร์ค มาเฟียร์”...... เจ้าป๊อดพูดขึ้นมาพร้อมทำท่าชวนคิด
“อายุทธหมายถึงใครครับมาร์คมาเฟียร์” เจ้าป๊อดถามด้วยความงงงวยไม่แน่ใจอีกครั้ง

ยุทธมองหน้าชายชราที่นั่งอมยิ้มอยู่บนโซฟา พร้อมทำสีหน้าถึงบางอ้อ แล้วพูดว่า “อ่อ ..... หึหึหึ”

“ป๊อดเอ้ย ลุงข้างบ้านแกคนนี้แหละ มาร์คมาเฟียร์เจ้าของเวปพิทบูลโซนตัวจริงที่อาดูแลอยู่ตามเป้าหมายและความตั้งใจที่เราวางกันไว้”
“นี่แหละ ตาแก่ตำนานของหมาแดงที่ชื่อไทเกอร์กับบีเจในอดีตนั่นหละ” พูดจบพลางหัวเราะในความเขลาของเจ้าป๊อด

เจ้าป๊อดอ้าปากหวอตาค้าง .... ส่วนมาร์คมาเฟียร์ในวัย65นั่งอมยิ้มอยู่บนโซฟา มองลูกสาวเดินลงมาจากบันได

joe_resort

“ดีค่าอายุทธ”

“ดีจ้าCEOคนสวย วันนี้อาเอาของขวัญมาให้ตามสัญญา” ยุทธทักทายพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้ลูกสาวชายชรา

“แหม๋อาก็พูดเกินไป ถ้าสวยก็มีแฟนไปแล้วววววว ไม่โสดจนถึงทุกวันนี้หรอกค่ะ ขอบคุณสำหรับของขวัญค่ะอา” สาวน้อยอมยิ้มพลางรับของขวัญจากอายุทธ

“หนูไม่ได้ขี้เหล่หรอก แต่พ่อหนูดุ 555” ยุทธพูดอย่างอารมณ์ดี “อาแวะมาแป๊ปเดียว ต้องรีบไปรับเมียกับลูกไปเดินตลาดน้ำเล่นวันหยุด”

...“อาไปก่อนนะ ขอให้หนูตั้งใจและขยันทำงานให้เต็มที่กับตำแหน่งที่ได้มานะ”
“ดีใจด้วยนะป๋า ลูกผมเองก็เพิ่งเรียนจบกลับมาจากเมกายังไม่มีงานทำเลย นี่จะพาไปเดินเล่นตลาดน้ำซักหน่อย ไปมั๊ยป๋า” ยุทธถาม

“เอาหัวใจไปแทนละกัน ฮะฮะ ขามันก้าวไม่ค่อยไหวแล้วหละ” ชายชราตอบยุทธ

“งั้นผมขอตัวก่อนนะป๋า ... ไปก่อนนะทุกคน บายยยยยยย” พูดจบยุทธรีบแจ้นไปยังรถคันงามพร้อมขับออกจากบ้านไป

joe_resort

“ป๊อดเอ้ย... ไหงเงียบไปหล่ะ” ชายชรายิ้มแล้วถามป๊อดหลังจากกดรีโมทปิดประตูบ้าน

“เอ่อ เจออายุทธว่าเซอร์ไพรส์หนักแล้ว ยิ่งรู้ว่าลุงคือมาคร์มาเฟียอีก ยิ่งงงหัวทิ่มยกกำลังสองเลยครับ” เจ้าป๊อดพูดแบบเขินๆอายๆ

“เอ้าๆ นี่ก็สายแล้ว พาเจ้าเฉาก๊วยกลับบ้านไปกินอาหาร แล้วเริ่มต้นศึกษาและเลี้ยงมันให้ดีที่สุดนะ ถ้ามีอะไรเอ็งก็มาถามลุงได้เสมอ” ป๋ามาร์คยิ้มทิ้งท้ายให้เจ้าป๊อด

“ครับ” เจ้าป๊อดขานรับด้วยเสียงหนักแน่น พร้อมลุกขึ้นเดินไปอุ้มเฉาก๊วยที่หลับอยู่ ด้วยท่าทางที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวกว่าเดิม

“ลุงมาร์คครับ!!!... ทำไมถึงเลิกเลี้ยงและหันหลังให้วงการพิทบูลหล่ะครับ” เจ้าป๊อดยิงคำถามสุดท้ายที่ชายชราแทบพงะ

joe_resort

“อืม... ในอดีตที่สังคมการเลี้ยงพิทบูลแพร่หลายและมีแต่ความวุ่นวาย

ลุงเองเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆเพื่อวงการพิทบูลมาโดยตลอด มีเสียงบ่นบ้าง ได้รับคำชมบ้าง คละเคล้ากันไปตามประสาคนทำงาน

แต่กระนั้นก็เถอะ กระแสนิยมการเลี้ยงพิทบูลในอดีตที่เหมือนน้ำเชี่ยวอย่างหนัก กำลังน้อยๆของลุงเองมีไม่เพียงพอต่อการควบคุมและกำหนดทิศทางที่ดีให้กับพิทบูลของไทยเรา

อีกทั้งเรื่องสำคัญคือ การไม่สามัคคีกันในหมู่คนรักและเลี้ยงในสิ่งเดียวกัน มันยิ่งทำให้พิทบูลเกิดปัญหาจากเล็กลามไปจนถึงใหญ่ นำมาสู่จุดจบของคนเลี้ยงพิทบูลในสมัยนั้น”

“พอบีเจหมาตัวสุดท้ายของลุงตาย ลุงก็ฝากฝังเวปให้กับอายุทธและยีนส์คนรุ่นใหม่ที่ก้าวขึ้นมาแทนให้ช่วยดูแลและกำหนดทิศทางที่ดีให้กับคนที่รักและเลี้ยงพิทบูลเช่นเดียวกับพวกเรา โดยลุงเองก็ตั้งเป้าจะหันหลังให้กับความวุ่นวายเหล่านี้ แล้วให้โชคชะตานำพาพิทบูลไปตามทิศทางที่ยังคงเหลืออยู่ให้ได้เดินตาม” ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา พร้อมดวงตาที่ล่องลอยนึกถึงวันคืนในอดีต

พลางหันหน้ามองมายังเจ้าป๊อด
“ป๊อดเอ้ย.. วันนี้ ฟ้าใหม่ของพิทบูลแล้ว... อนาคตของหมา ของวงการพิทบูลจะเป็นเช่นไร มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับมือคนแก่ๆหรือคำสอนเก่าๆที่เขียนไว้ในเวปอย่างลุงหรอกนะ ....
...แต่มันขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของคนรุ่นใหม่ๆอย่างพวกเอ็งที่ก้าวเข้ามา ว่าพวกเอ็ง จะพยายามศึกษาให้เข้าใจให้ลึกซึ้งถ่องแท้ว่าพิทบูลคืออะไร มีความเคารพและสามัคคีให้กับคนที่ทำในสิ่งเดียวกัน รักในสิ่งเดียวกัน .... รับรองได้ว่า พิทบูลจะไม่เกิดปัญหาเหมือนเช่นที่มีมาในอดีต”

"และที่สำคัญ จงเลี้ยงพิทบูลด้วยความรักและรับผิดชอบเป็นสิ่งที่ต้องจำให้ขึ้นใจ"

“ลุงฝากไว้นะ ป๊อดเอ้ย” ..........

Angie

โอ้ววว เรื่องหักมุมมากๆ บีเจ ไม่น่าเลย T_T

ว่าแต่...พึ่เหลียงกะคุณบิว ไปเปิดฟาร์มนกไม่บอกกันมั่งเลยอะ???

joe_resort

อิอิ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับเจ๊แองจี้ อิอิ

Angie

อ่านเพลินเหมือนอ่านนิยายครูน้อย อินทนนท์เลยค่าอิอิ

GHOST

ท้ายๆเรื่องดูเศร้าแบบชราๆน่ะอิอิ หักมุมดีจิง แต่อ่านแล้วแฝงไปด้วยคุณประโยชน์ น่าติดตาม จดจำง่าย
สำหรับคนเพิ่งเริ่มเลี้ยง เลี้ยงแบบรับผิดชอบเลี้ยงด้วยรัก นามปากกาคือใครหนอ

GHOST

บีเจ ไม่น่าเลย (Y_Y)

idolrepresent

อิอิ.....ชอบๆครับ......อ่านเพลินดีครับ

yut_scubapit

อ่านไป อ่านมา เพลินดี
แต่ดีใจตรงที่ ตอนนั้นในเรื่อง ป๋าเดินไม่ได้ละ
ส่วนเค้ายังควบสปอร์ตคันงามไปเยี่ยมน้อง เจเจ ได้ 555 สังขารมันฟ้อง ป๋า 555

joe_resort

เฮ้อ... โล่งไปหนึ่งผู้ถูกพาดพิงไม่ร้องเรียน #-O อิอิ

คนเขียนเรื่องสั้นมีนามปากกาว่า "ยา(สุด)ขอบ" ครับ น้าผี :X

yingprt8

หักมุมมากเลย อ่านก็เพลิน
อิอิ น่าสงสารบีเจอ่ะ

jutaro

น่าจะเขียนแข่งกับพนมเทียน
555+
อ่านแล้วดี มีประโยชน์ :o010:

Pitbullzone

5555 ตอนจบ เขียนว่าหลังจากรีไทร์ ย้ายไปอยู่เกาะหลีเป๊ะ เปิดฮาเร็มส่วนตัวที่นั่นน่าจะดีกว่านะท่าน ฮ่าๆๆๆ

yingprt8

คุณลุงมาเฟียร์ request ค่ะ555

Pitbullzone

ขอบคุณสำหรับการนำเสนอแง่คิดแนวสร้างสรรค์แบบนี้ครับ อ่านเพลินๆ สนุกดี ได้แง่คิดด้วย แต่ก็ขอให้เป็นเพียงเรื่องแต่ง อย่าเป็นเรื่องจริงเลยนะท่าน ฮ่าๆๆ

น้องหญิง ตอนนี้เรียกพี่ไปก่อนนะอย่าเพิ่งเรียกลุง แค่เรียกอายังเคืองๆ นิดๆ ยังไม่อยากแก่ครับ ฮา....

ลูกสาวท่านยุทธ น้องนาช่า อายุอ่อนกว่าลูกสาวพี่หนึ่งปี ยังโดนบังคับให้เรียกพี่มาร์คเลย อันนี้เรื่องจริงนะ

lumpotorn19

yingprt8

ได้ค่ะ คุณลุงพี่มาร์ค เฮ้ยไม่ใช่ค่ะ พี่มาร์ค
พอดีติดปากไปหน่อย 555 แซวเล่น ขำ ขำ นะค๊ะ

Pitbullzone

ดีมากน้องสาว น่ารักว่าง่ายแบบนี้ผีด่าเดี๋ยวออกมาช่วย ฮิ้วๆๆๆ

yingprt8

ฮิ้วๆๆๆ

vespapink

บอกได้คำเดียว
เยี่ยมมากคับ
มีทุกอย่างเลยถึงจะยาวแต่เข้าใจง่าย
ได้แง่คิดมากมายเลยคับ
ว่าแต่ทำไมป๋าแก่จังเนี่ย5555

Ngoh

นึกว่าพี่เป็นนักเขียนเลยนะครับ. 55555

joe_resort

พี่ยุส เตรียมขี่ซาเล้งในเรื่องถัดไปได้เลยครับ 555

ดีใจที่มีคนตามอ่านกันบ้างแม้จะไม่มาก หากมีจุดบกพร่องหรือข้อตำหนิก็ช่วยแนะนำด้วยนะครับ จะได้ปรับปรุงไปใช้ในเรื่องต่อๆไป

พบกับ เรื่องสั้นตอนต่อไปของ "ยา(สุด)ขอบ" หลังสงกรานต์ครับ

รักนะ จุ๊บุ จุ๊บุ :">

nat95

หลอยครับ

SKIN_HEAD

แหล่มๆๆมาพี่

ผมว่านะพี่เขียนในนี้แล้วรวมไปตีพิมเลยดีกว่า

เจ๋งโคตร

bombe

ลึกล้ำ ลึกล้ำ ................ข้าน้อยขอคาราเต้ เอ้ยไม่ใช่ ขอคาราวะ ครับ พี่ท่าน............

NewSu1ooo__

แจ๋วๆๆๆๆ ^^

GuPao

อื้อหือคารวะเลยพี่ท่าน

ยังอุตส่าห์เอายีนไปเอี่ยวอีกนะ :-)) เเต่หน้าไปเเต่งหนังสือจริงๆนะเนี่ย

อ่านเเล้วเห็นภาพเลยพี่

Pitbullzone

ยุส ยัดเงินแน่ๆ ออกมาหล่อเชียว ส่วนยีน ขี้เหนียวจ่ายน้อย บทเลยไม่เด่น ฮ่าๆๆ

Aon_Youngturk

แล้วอ้น ทำไมมาแค่นั้นแล้วหายไปไหนอะปู่โจจ เจ้าของบ้านมีรีโมท เด็กดูแลบ้านละมั้ง 555555555555555555555+ อ่านฮา ดีจริงๆๆ เหมือนด่าตรงๆๆในรูปแบบนิยายเรื่องสั่น เนอะๆๆๆปู่ มาร์ค 555+

joe_resort

เปล่าหรอกครับ พอดีถ้าไม่รีบพิมพ์ ความคิดมันจะหายไป 555

มันทรมานตรงที่ ต้องรีบหารูปมาให้ตรงบท ต้องตัดต้องลด ต้องแต่งสี ถ้าช้าไป จะลืมเนื้อเรื่องหนะครับ 55

ส่วนตายีนส์ผมเองหารูปไม่ทัน ส่วนตาอ้นรูปล่าสุดมันหล่อไป55 ไม่เหมาะกับเด็กเปิดประตูบ้านซักเท่าไหร่ ฮา...

รอบหน้าจะหยิบคนใกล้มือที่สุด ถ้ายีนส์ไม่รีบเอารูปลูกหมามาลงให้ชุ่มฉ่ำใจ รับรอง รอบหน้าไปช่วยพี่ยุสปั่นซาเล้งแน่นอน ฮา....

อ้นลำบากหน่อยนะ บทพระเอกจะได้รับต่อเมื่อ มาเหยียบที่นี่เท่านั้นแล ตอนนี้รับบทพระรอง เอ้ย คนรับใช้ตัวรองไปก่อนนะน้องรัก ฮา...

ตอนนี้รับสมัครสาวน่ารักนิสัยดี ไม่มีแฟน มารับบทในเรือ่งหน้าอยู่ (อิอิ เจ้าชู้บ้างดีฝ่า ฮา ฮา)
สนใจเป็นดาราเรื่องสั้นพิทบูลโซน โพสรูปพร้อมประวัติส่วนตัวได้เลยนะจ๊ะ ฮิ้ว ฮิ้ว :>

Aon_Youngturk

อ้นขอเป็นเพื่อนพระเอกมั้งดิ 5555+ แต่ไม่เปนไร ตัวประกอบ คือส่วนเติมเต็มให้นิยายดีๆๆ สมบูณร์ 555+ ขอบคุณครับคิดถึงอ้น แหมได้เล่นบทใหญ่เลยตู 555

	00.jpg	211K
	001.jpg	103K

	1275639372.jpg	81K
	03.jpg	67K
	04.jpg	43K

	ถ้วย.jpg	74K
	06.jpg	104K

	1252215222.jpg	75K
	DSCF2295.jpg	80K

	imagesCAFQGL68.jpg	32K
	imagesCAMHCFCY.jpg	51K

ยินดีต้อนรับครับ

หมวด

Mark Mafia

	mini0504092221300510224794.gif	181K
	kill02.jpg	53K
	kill03.jpg	63K
	103199831.jpg	51K
	imagesCA3K1RWM.jpg	51K

	พี่ยุส.jpg	97K
	mafia.jpg	55K
	39569_158824690817143_100000688399880_369864_5870820_n.jpg	141K

	197925_1604226791831_1420960821_31268702_555646_n.jpg	74K
	208186_1604227311844_1420960821_31268704_7851109_n.jpg	82K