น่ารักจัง ขอบคุณที่ยืนข้างพี่มาโดยตลอด :-D

เลี้ยงเมื่อพร้อมค่ะ ดีที่สุด สบายทั้งเราและเจ้าตัวน้อย วันนี้ยังไม่พร้อมก้อศึกษาไป วันหน้าพร้อมจะสบายมาก

:033:

ก็เหมือน คุณ จะหมายหมั้น กับแฟน แฟนคุณเอา ห่วงฝากระป๋องมาใส่ แล้วบอกว่า เค้ารักตัวนะ
กับเอาแหวนเพชร 7 กระรัต มาบอกว่าเค้ารักตัวนะ"
"คุณค่าทางจิตใจ ของแหวน 2 วง สำหรับคุณและเค้า คงไม่ต่างกัน แต่มูลค่า มันต่างกัน อันนี้ ถึงไม่อยากยอมรับ ก็ต้อง ยอมรับ"
***อันนี้ยิ้งติงต๊องเข้าไปใหญ่ จะมีใครเอาฝากระป๋องไปหมั้นสาว บ้าไปแล้ว อีกอย่างแหวงเพชร7กระรัต ก็เป็นเรื่องของพวกบ้าก้อนหิน ก็แค่ก้อนหินแค่มันอยู่มานานกว่าก็กลายเป็นสีขาว บ้าเอามาใส่กัน หายากกว่าปกติ มีคนตั้งราคา มีคนซื้อ ใส่แล้วก็งั้นๆ ก็แค่หิน คุณค่าทางจิตจงจิตใจอะไร มันเพี้ยนตั้งแต่เอาเพชรมาเปรียบกับฝากระป๋องนั่นแล้ว

ผมมีเพื่อนคนนึง มีเงินเป็นร้อยล้าน ทุกวันนี้ยังใส่กำไรทองเหลืองที่เมียซื้อให้(ไม่ยอมถอดด้วย) เมื่อครั้งยังยากอยู่ เพราะรัก จะเอากำไรทองคำไปแลกก็ไม่ยอม เพราะเป็นกำไรทองเหลืองอันนั้น มีอันเดียวในโลก
นี่ไงที่ผมบอกเรื่องคุณค่าของสิ่งนั้นๆ

"หมาทุกตัวในบ้าน รักเท่ากันหมด ไม่ว่าจะแชมป์ โคตรแชมป์ หรือ ไม่เคยลงสนาม" อันนี้อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ เป็นไปไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง หมาบางตัวมีค่าเพราะเป็นพ่อพันธุ์ รับผสมเอาทรัพย์เข้าบ้าน ซื้อมาแพง แต่นิสัยไม่ดี เกเร เห่าส่งเดช ขี้ไม่เป็นที่เป็นทาง เป็นภาระซะมาก แต่ทำเงินได้ ก็ต้องเอาไว้ บางตัวสวยแต่จ่ายลูกไม่สวย ก็ต้องเอาไว้อีก เพราะมันทำเงินได้ ตัวไหนตัวไหนก็มีจุดมีประโยชน์ของมันเอง จะให้รักเท่ากันเป็นไปไม่ได้ เคยเห็นที่หมาตัวละ5แสนตาย เฮียใหญ่แค่บอกว่าเอาไปฝัง กลับปอมตัวจี๊ดในบ้านตาย เฮียแกเอาไปวัด ทำพิธีณาปณกิจ มีพระมาสวด ทำบุญถวายสังฆทานให้ ก็เห็นมาแล้ว

สุดท้าย...คุณค่าของมัน ของหมาตัวนั้นๆต่างหากที่หมายถึง "หมาถูกใจ" ไม่ได้เกี่ยวกับราคาค่างวด มีตังก็หาซื้อไม่ได้ ถ้าเปรียบกับผู้หญิงนะ แม่ตุ้ยนุ้ยที่บ้านถึงจะขี้บ่นไปซักหน่อย แต่จะให้เอาอะไรมาแลกก็คงไม่ยอม ขอแค่เข้าใจ เข้าถึง จิตใจของคนของหมา ก็อยู่ด้วยกันได้ มีความสุขครับ เย้!

อ้อ..อีกอย่างนึง ที่เขียนมาทั้งหมดน่ะ อย่าโกรธกัน เพราะที่นี่คือพิทบูลโซน ใจไม่ถึงไม่ต้องเข้ามา จำไว้...

เมื่อไหร่คนที่กล้าพูดความจริงจะมีมากกว่าหนึ่งหรือสองหรือสาม ถ้าคนโนเนมพูดจะโดนถล่มยับ ไล่บี้ว่าประสพการณ์ไม่พอ หรือไม่รู้จริง ทั้งๆที่การเห็นคุณค่าของหมาไม่ใช่สูตรที่ต้องคำนวณใครๆก็คิดได้ ถ้าคนอย่างนี้หมดไปจากพิทบูลโซน ตัวหนูเองก็คงหายไปเหมือนกัน ขอบคุณที่มีคนออกมาพูดมาร่วมกันสู้ให้เห็นถึงคุณค่าที่ไม่ใช่ราคาค่ะ :033:

ส่วนข้าน้อย ชอบที่สุดก็คือ...ได้อยู่กับอียักษ์ขี้บ่นที่บ้านข้าน้อยนี้ล่ะครับ555
คุณค่าทางจิตใจนี้สิNeverdie :063: ไม่ได้เข้ามานานอ่านตามแท๊บไม่ทัน555

น้องmarisa แต่งงานกับพี่pitdeerมั้ยครับ เดี๋ยวให้พี่มาร์ค เป็นเถ้าแก่ สินสอดเท่าไหร่ เย้!

เห็นด้วยครับหมาถูกใจต้องสร้างเองครับ เลี้ยงและรับผิดชอบครับ

ผมอ่านแล้วเครียดเลยแล้วผมจะเป็นคนประเภทไหนดีนะ ตอนแรกที่คิดเลี้ยงพิทเพราะบางแก้วผมถูกหมาข้างบ้านรุมกัดทั้งฝูงมาครั้งละ4-5ตัว หมาบ้านหมาวัดกัดหมาผมกระเจิงเลย ผมจะเอาปืนไปยิงมันก็ไม่ได้เพราะหมามันมีเจ้าของ เดี่ยวพาไปเป็นเรื่องใหญ่ เลยไปดาวพิทบูลมา2ตัวๆละ1,000บาท หมาโคตรขี้เหร่เลยเมียด่าด้วยซ้ำซื้อหมามาไม่ดูเลย ผมก็เก็บอารมณ์ไว้รอให้แม่งมันโตก่อนแล้วมึงจะรู้สึก ผ่านมา8-9เดือนมันยังไม่มีอาการพอครบ1ปีผมเห็นมันเริ่มฉายแววเพราะมันเริ่มกัดกันเอง ทีนี้ผมเลยเอาออกมาล่ามไว้ข้างนอก(ผมขังคอกปูน คอกหมู) เห็นมาตัวไหนมันกระโจนใส่อย่างเดี่ยว บางแก้วผมตกงานไปเลย บางแก้วผมเลี้ยงปล่อยเพราะไม่ดุเห่าเก่งอย่างเดียว แต่พิทบูลทั้งเห่าทั้งกัด ตกหัวค่ำตามแผนใช้อีคอนเจ้าเดิมล่อเหยือๆมา4ตัวพิท2ตัว ผมดึงเชือกเปิดประตูคอกวิ่งกันมั่วเลยไม่รู้ใครโดนกันบ้าง แต่ผลสรุปพิทบูลคาบติดไว้ได้1ตัวแล้วตัวนั้นก็ถึงแก่กรรม สภาพกัดคอแล้วสบัด ผมยืนดูน่ากลัวฉิบหาย แต่กับคนมันไม่ก้าวร้าวครับ เห่าแล้วดมแล้วก็จ้องตา จุดประสงค์คือผมเอาพิทมาล้างแค้นให้บางแก้ว โดยใช้เวลารอถึง14เดือนเพื่อรอการแก้แค้นให้บางแก้ว รักไม่รักก็ไม่รู้อาหารกระสอบละ600ซื้อให้กินแบบไม่เสียดายเงินเลย หมดค่าอาหารไปเป็นหมื่นแล้วกับผมทำงานเดือนละ7000บาท หลังจากครั้งนี้ก็ตายอีก1ตัว สงสัยอาหารมันอร่อยมันเลยลงทุนเอาชีวิตเข้าแลก สงสัยผมมันเลว แต่หมาใครใครก็รักจริงมั้ยครับคนรักหมา

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นที่หลังบ้านผมติดกับที่จอดมอร์ไซด์ ซึ่งมีรั่วลวดหนามล้อมรอบบริเวณบ้าน แต่หมาสามารถเข้าออกได้ โดยก่อนหน้านี้เคยบอกเจ้าของหมาที่ตายแล้วว่าให้ล่ามให้ดีด้วย เพราะเข้าไปขโมยกินอาหารและกัดนกกระทาผมหลายครั้งแล้ว และยังไปกัดหมาผมด้วย(บางแก้ว)ซึ่งเขาได้รับทราบแล้วแต่เขาเฉยๆ แต่บ้านที่ผมอยู่มันเป็นชนบทบ้านนอกบ้านนาส่วนมากจะเลี้ยงหมาแบบปล่อยนอกจากดุมากถึงจะล่าม ทุกคำด่าถือว่าเป็นครูครับเพราะผมเองก็เลี้ยงพิทครั้งแรกเหมือนกัน 2 ตัวที่ตายก็ตายในรั่วบ้านผมเหมื่อนกัน

เลี้ยงด้วยความรัก รับผิดชอบ และไม่สร้างปัญหาแก่สังคม

สั้นแค่นี้แต่ใช้ได้ตลอดไป และหากใครปฏิบัติได้ตามนี้
คุณจะมีเพื่อนบ้านดีๆมากขึ้น เพื่อนบ้านเลวๆกก็จะน้อยลง

ขอให้เลี้ยงหมากันอย่างมีความสุขกันทุกคนนะครับ :-D

คนบางคน อาจจะมีเงิน มีความรู้ มีหน้าที่การงานเหนือคนอื่น แต่กลับมีวุฒิภาวะทางความคิดต่ำมากจนแยกไม่ได้ว่า พิตบูล มันต่างจากหมาทั่วไปอย่างไร มันอันตรายต่อวังคมคนรอบข้างแค่ไหน ทำไมมันจึงไม่ควรปั๊มออกมาขายอย่างขาดการควบคุม เพราะเขาเข้ามาเล่นหมาพันธ์นี้เพราะว่ามันกำลังฮิต เขาไม่ได้เลี้ยงมันเพราะความชื่นชอบในคุณสมบัติประจำสายพันธ์ เขามองเห็นผลประโยชน์จากการขายลูกมัน เขาจึงมองมันเป็นเพียงแค่หมาทั่วไปสายพันธ์หนึ่งเท่านั้น เขาไม่ได้มองเลยว่า มันเป็นหมาสายพันธ์อันตรายที่ต้องการนายที่มีวุฒิภาวะมากพอสมควร ไม่ใช่จะปล่อยให้ใครก็เลี้ยงได้

ใครที่มีพฤติกรรมแบบนี้ ผมถือว่าเขากำลังทำลายพิตบูล เช่น ปั๊มลูกหมาออกมาแจก อยากได้ลูกหมาเพียงตัวเดียวแต่เพาะออกมาเป็นสิบ แล้วที่เหลือไล่แจก ไล่ขายลดกระหน่ำ ซัมเมอร์เซลล์ ทำตัวเป็นโรงงานผลิตลูกหมา และมีรายการส่งเสริมการขายแปลกๆ เช่น ขายไม่ออกให้ฟรี หรือมีระบบเงินผ่อนให้อีกด้วย

ผมไม่ต้องการให้การเป็นเจ้าของพิตบูลง่ายจนเกินไป เพราะทุกวันนี้จะว่าไปมันก็ง่ายอยู่แล้ว การเอาหมาเข้าบ้านง่าย แต่การเลี้ยงพิตบูลไม่ให้เป็นภาระและไม่สร้างปัญหาให้แก่สังคมมันยาก และการที่จะเลี้ยงมันให้เป็นหมาที่ดีมันยิ่งยากกว่าอีกหลายเท่า ถ้าคิดเพียงแค่ให้กินข้าวแล้ว เฝ้าบ้าน ไม่จำเป็นต้องพิตบูลครับ เลี้ยงพันธ์อะไรก็ได้

โชคดีที่ยกเลิกระบบผีไปแล้ว ไม่งั้นอาจจะโดนถล่มเละ ฮ่าๆๆ

ดีกว่า เรา มานั่งเครียดๆๆๆๆๆ อะไรๆๆๆ หลายๆๆๆ เรื่อง จาก เม้น ที่กล่าวๆๆมา
(เลี้ยง หมาให้ มีความ อย่าเรื่อง แล้วมีความทุกข์ )

หมาจะอ้วน จะผอม ผมไมซีเรียส เลย ณ ตอนนี้ เมื่อก่อน ก็เคยเครียด ..........
แต่สุดท้าย เลี้ยง แค่ อย่าให้ เขา ไม่สบาย และ มีสุขภาพที่ ดีก็ พอ ผมว่าดีกว่าไหนๆๆ.....
ผมสนับสนุน การทำกิจกรรม กับสุนัข ในแบบใครแบบมัน ดีกว่าเลี้ยง
ไปเปล่าๆๆวันๆๆ ............
หมา บ้าง ตัว ราคา ไม่กี่ พัน บาท แต่ มันก็ ทำบทบาท ให้มีค่า มากกว่า หมา เงินหมื่น
เงิน แสน ก็ มีหลายตัว ที่ผมเห็นมา ...........
ฉะนั่น ถ้า อยาก ได้หมา ดีมีคุณ ภาพ ในเชิง ทำงาน ก็สร้างเอง เลย ครับ
สำหรับ ท่าน ที่ มีไอ้ตุบ แล้วคิดว่า ด้อยกว่า หมาแพงๆๆ ทำมันขึ้นมาเลยครับ

ทำให้หมาแพงๆอายไปเลย แฮะๆๆๆๆๆ :030:
(ส่วนใครมีหมาแพง แล้ว เสือกเก่งอีก ) ต้องยอมแพ้เขาครับพี่น้อง ฮ่าๆๆๆๆ :001:

ไม่ได้หายค่ะ ติดภาระกิจยอดฮิต คือไปช่วยคนน้ำท่วมค่ะพี่พิทเดียร์ อยากมาเล่าเหมือนกัน เพราะตื่นเต้นมาก
ไม่เคยเห็นของจริงเลยค่ะ คือน้องชายอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านพฤกษา3 บางบัวทอง นนทบุรีค่ะ น้องเค้ารู้ตัวก่อนแล้วว่าน้ำจะท่วม เลยทำการหนีออกมาปักหลักบ้านแม่ที่ระยอง หลังวันที่ 20 น้ำท่วมขึ้นมากและมากจนเมื่อวานนี้มีเพื่อนบ้านจากหมู่บ้านเดียวกันโทรมาบอกว่ากระจกหน้าร้านแตกเพราะเรือซัด เกรงว่าจะโดนขโมยเข้าบ้าน
เลยมาบอกให้อ้อกับเพื่อนๆไปช่วย เพราะน้ำมากเข้าไม่ได้ ใจร้อนรีบเดินทางไปตั้งแต่สามทุ่มของเมื่อวาน ไปนอนปั๊ม ปตท.รอจนตีห้า จอดรถเกาะกลางถนนหน้าปั๊ม นั่งแท๊กซี่ไปศูนย์อำนวยการช่วยผู้ประสพภัย มีเรือไปส่งแค่ข้ามน้ำแถวคลองปะปา จากนั้นรออีกประมาณ 1 ชม.โบกรถของคนอื่นที่เป็นรถใหญ่ประมาณ 10ล้อ + ไปไม่ถึงจุดหมายซะที รอจนมีรถทหารต่อไป index และรอโบกต่อไป จนถึงบางใหญ่ และต่อไปอีกทีถึงวัดลาดปลาดุก ระหว่างนั้นทั้งร้อนทั้งกลัว น้ำขึ้นสูง และลื่น เดินมั่งโบกมั่ง จนมีรถทหารพาต่อไปถึงทางเข้าหมู่บ้าน สุดท้ายได้เรือของ อบต.ต่อไปจนถึงบ้าน ถึงเมื่อเวลา 12.15 นาที ระยะทางไม่กี่กิโลใช้เวลาเดินทาง 6 ชั่วโมง ไม่มีเซเว่น ไม่มีร้านค้า ไม่มีร้านอาหาร พอไปถึงหน้าบ้านกระโดดลงเรือจมมิดหัว(ใส่ชูชีพ)แล้วก็ลอยไปว่ายไปเข้าในบ้าน ทำการยกมอเตอร์ไซค์ขึ้นชั้นสอง ข้าวของในบ้านพังหมด ลอยเต็มบ้าน เอาไม้อัดแปะติดกับขอบกระจกที่แตก เสร็จประมาณบ่ายสาม ออกมาลอยคอหน้าบ้าน เรือ อบต.มารับ ขากลับก็เช่นเดียวกัน รอโบกรถทหารและต่อด้วยชาวบ้านที่ใจดีพาออกมาหลายทอดจนถึงปั๊ม กว่าจะถึงปั๊มที่เอารถจอดใว้ก็มืด เหนื่อยอย่างแสนสาหัส น้ำมากจนน่ากลัวขาไปน้ำแค่นี้ขากลับเพิ่มมากขึ้น มีรถจมมิดน้ำให้เห็นจนเป็นเรื่องชินสายตา ไม่มีของขาย เห็นชาวบ้านเอาผักบุ้งกำละ10 บาท มี 4-5 ยอดคนรุมซื้อกันใหญ่ รถทุกคันที่บรรทุกผู้คนที่แวะเวียนมาดูบ้าน ซื้อเสบียง และมาหาคนในครอบครัว ดูท้อแท้เหนื่อยแต่ยังคงไม่สิ้นหวัง เสียงถามไถ่วิธีการต่อรถถึงจุดหมายที่จะไปคนบนรถแน่นขนัดจนไม่มีที่ยืนเหมือนต่างด้าวที่แออัดยัดเยียดในรถบรรทุกคันใหญ่ๆ สองข้างทางมีแต่น้ำและรถที่จมปริ่มๆ รถที่จอดหนีน้ำมีมากมายจนสุดลูกหูลูกตา แต่ไร้ผู้คนยามค่ำคืนทำให้นึกถึงหนังผีซอมบี้ที่ตลอดทางมีแต่รถแต่ไม่มีผู้คนให้เห็นยามดึกๆค่ะ

เฮ้อ! ไปแค่วันเดียวเหนื่อยแทบตาย คนที่เค้าประสพภัยคงเหนื่อยนับร้อยเท่าทวีคูณ แต่ดีใจที่เห็นคนไทยเอื้อเฟื้อเมตตากัน โบกก้อจอดทุกคันไปมั่งไม่ผ่านมั่ง บางทีแออัดมากๆก็พากันส่งยาดมให้ ส่งน้ำให้ สงสารคนเหล่านี้จังเลย ถ้าใครว่างๆหรือมีรถสูงๆรถคันโตๆ น่าจะอาสาช่วยนะคะ คนรอโบกรถมีตลอดทาง รถของทหารและผู้มีเมตตาจิตยังไม่พอเพียงน่ะค่ะ

ประสพการณ์ที่น่าตื่นเต้นคือ รถสูงๆของทหารหรือมูลนิธิบางที่ สูงมาก การปีนขึ้นลงยากลำบากกับผู้หญิงตัวน้อยๆน่ารักอย่างพวกเรามาก อิอิ แต่ได้คนดึงขึ้น รับลง อย่างละมุนละม่อม แบบไม่คิดอกุศล ขาเขียวกลับมาแทบทุกคน

ข้อควรปฏิบัติของผู้ไปช่วย หมวก แว่นตา(ร้อนมากถึงมากที่สุด) เสื้อชูชีพ(สำหรับคนปอดแหกเช่นนู๋อ้อ) ยาดม รถหรือและน้ำมัน และสิ่งที่สำคัญคือ รอยยิ้มค่ะ :033:

ฟังแล้วอยากร้องไห้ ภัยพิบัติครั้งนี้น่ากลัวมาก ถ้าน้องไม่กลับมา พิทบูลโซนแห่งนี้คงไม่น่าสนใจอีกต่อไป เย้!

ประสพการณ์แบบนี้ ครั้งนึงในชีวิตนะ อีกหน่อยมีลูกมีหลาน เล่าให้เค้าฟังได้ เป็นประวัติศาสตร์ กลับมาได้ก็บุญแล้วครับ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เท่าที่เห็นมันเป็นเรื่องเหนือความควบคุม เราเป็นแค่มนุษย์ตัวเล็กๆ ทำได้เท่าที่ทำ อยู่ในที่ปลอดภัย ดูแลครอบครัวเราพ่อแม่เราให้ดีที่สุด

งานเราก็ต้องทำต่อไป อย่ากลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น มีสติ วิกฤษครั้งนี้จะผ่านไป มานึกถึงหลังน้ำลดกันดีกว่า บ้านต้องซ่อม ไฟต้องเดินใหม่ จะอยู่ที่เก่าต่อไปมั้ย นี่ตรงนี้แค่คิดก้เหนื่อยแล้ว

หลังน้ำลด ช่างรับเหมาจะมีงานทำบานตะไท อุปกรณ์ไฟฟ้าจะขายดีมาก วัสดุก่อสร้างจะเป็นที่ต้องการสูง ช่างซ่อมรถ พวกนี้จะเป็นของดีที่ทุกคนต้องการเลยทีเดียว

****อยากฝากถึงเพื่อนๆที่น้ำเข้ารถ อย่าเอาน้ำฉีดเข้าไปในห้องโดยสารเจตนาเพื่อจะล้างน้ำเน่าที่เข้ารถ เข้าใจว่ามันเหม็นมาก แต่จะยิ่งเละไปใหญ่ครับ ให้เอาหนังสือพิมพ์ทั้งเล่มเลยวางลงตรงที่วางเท้าแล้วเอาผ้ายางหรือพรมวางทับอีกทีนึง ให้หนังสือพิมพ์ช่วยซับน้ำ เปลี่ยนบ่อยๆเมื่อเห็นว่าชุ่มเต็มที่แล้ว ซับไปเรื่อยๆจนกว่าจะแห้ง หลังน้ำลดค่อยเอาไปที่ร้านคาร์แคร์ ต้องเป็นร้านที่ถอดเบาะเป็นถอดพรมเป็นนะครับ เอาออกมาฉีดด้วยเครื่องฉีดน้ำแรงดันสูงนะครับ ตากให้แห้ง ประกอบกลับเข้าไป ได้แบบนี้จะดีมาก ถ้าใครมีเพื่อนทำเต้นรถ ก็ให้เค้าทำให้ครับ พวกนี้เก่ง

สุดท้าย...ดูแลตัวเอง ดูแลครอบครัว ดูสถานการณ์ แล้วใช้สติ ค่อยๆคิดค่อยๆทำ ทุกอย่างกำลังจะผ่านไป ฟ้าจะสดใสหลังพายุสงบ ราตรีสวัสดิ์

ขอเป็นเป็ดปักกิ่งกะติ่มซำละกันเนอะ เย้ :033:

พี่มาร์คต้องเป็นเถ้าแก่ไปขอน้อง"marisa"ให้ผม แค่เป้ดปักกิ่งกะติ่มซำ เรื่องสิวๆมาก

ผู้หญิงคนนี้จะเป็นสิ่งที่จะมาเติมเต็มในชีวิต อีกครั้ง เย้!

ที่ไม่เต็มซักที เนื่องจากตอนนี้ "รั่ว" อยู่

น้ำตาไหลพรากๆนี่ เสียด่ยหรือปลื้มปิติ

สุดท้าย...ชั้นไม่รู้ จะเจอเธอที่ไหน โลกมันใหญ่เกิน จะค้นหา เย้!

งานงอก :017:

กลายเป็นกะทู้ "หาคู่" ไปซะงั้น เย้!

ตกลงแล้วมันเรื่องจริงหรอครับ.. :012: :012: :012:

เป็นเรื่องจริงล้านเปอร์เซนต์ครับ

จะว่าไปมันก็คล้ายกับนิยาย เรื่องตำนานรักดอกเหมย บวกกับเรื่องรถไฟฟ้ามาหานะเธอ

แต่นิยายรักเรื่องนี้ผมขอให้ชื่อว่า ตำนานรักพิตบูลโซน ตอนกระทู้สื่อรัก อิอิ

ขอโทษนะครับเรา เริ่มผิดประเด็น กะทุ้ แล้ว นะครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ :001:

ลืมบอกไป อย่ายุ ยิ่งเป็นคนยุขึ้นอยู่ด้วย เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน :033: