:-q 555+ เพื่ออะไรคับ สังคมเค้ารู้กันหมดแล้ว. ว่าคุนเป็นยังไง. 555

กรณีความผิดทางอาญา ในการหมิ่นประมาททางอินเตอร์เน็ต จะมีความผิดตามมาตรา 326 ที่บัญญัติว่า "ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่ทำให้ผู้นั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมื่น หรือ ถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษ จำคุกไม่เกิน 1 ปี หรือปรับไม่เกิน 20,000 บาท หรือทั้งจำและปรับ"

ความรับผิดทางอาญา และทางแพ่งมีข้อแตกต่าง ประการสำคัญทีสุด คือ หากข้อความที่กล่าวเป็นเรื่องเท็จ ผู้กระทำจะมีความผิดทางอาญา และต้องชดใช้ค่าเสียหายทางแพ่ง แต่ถ้าข้อความที่กล่าวเป็นจริง ผู้กระทำจะมีความผิดทางอาญา แต่ไม่ต้องชดใช้ค่าเสียหายทางแพ่ง

.

ป้า ไหนๆก็ใกล้สิ้นปีแล้ว อยากให้แง่คิดกับป้าสักเล็กน้อยนะครับ

สิ่งที่เราควบคุมได้ก็คือปัจจัยภายในของตนเอง สิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ก็คือปัจจัยภายนอก เราห้ามความคิดใครไม่ได้หรอกครับ
ดังนั้นป้าอย่าไปคาดหวังเลยว่า คนอื่นจะต้องคิดเหมือนเรา เห็นด้วยกับเรา สิ่งที่ป้าโดนผมว่ามันเล็กน้อยมาก
ผมอยากให้ป้าสบายใจ จะได้เที่ยวปีใหม่อย่างมีความสุข ถ้าป้ายังหงุดหงิด ผมอยากให้ป้าดูผมเป็นตัวอย่างนะครับ

ผมโมโหเต็มที่ก็วันสองวัน หลังจากอารมณ์ดีแล้วผมก็ลืม อย่าไปเก็บเอามาคิด เราก็สบายใจ

ด้วยความปราถนาดี และขอบคุณที่ป้ามองว่าผมยังเป็นเพื่อนครับ :039:

กฎหมายหมิ่นประมาท และ กฎหมายคอมพิวเตอร์ 2550

ใครที่นั่งหน้าจอคอมพ์ชอบโพสต์ข้อความบนอินเตอร์เน็ต ควรต้องรู้กฎหมายประดับตัวพอสมควร เพราะถ้ามีเรื่องขึ้นมา จะไปอ้างว่าไม่รู้กฎหมาย ทั้งเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือศาลท่านไม่รับฟังทั้งสิ้น

การโพสต์ข้อความบนอินเตอร์เน็ตต้องระมัดระวังให้มาก และเตือนตัวเองเสมอว่า กำลังยืนอยู่หน้าประตูคุก เพราะถ้าไปโพสต์ข้อความหมิ่นประมาทบุคคลอื่นเข้า ผู้เสียหายสามารถแจ้งความดำเนินคดี หรือฟ้องร้องต่อศาลดำเนินคดีอาญาได้

การดำเนินดคีกับผู้กระทำผิดหมิ่นประมาทคนอื่นนั้นไม่ยาก เพราะนอกจากมีกฎหมายอาญามาตรา 328 ระบุความผิดแล้ว ก็ยังมีกฎหมายคอมพิวเตอร์ ปี 2550 สนับสนุนอีกแรง ทำให้สาวถึงตัวผู้กระทำผิดได้อย่างง่ายดาย คือ รู้ข้อความหมิ่นประมาท รู้ตัวผู้กระทำผิด รู้สถานที่ที่กระทำความผิด รู้หมายเลขโทรศัพท์ที่ใช้ในการกระทำความผิด รู้เวลาและคาบเวลาที่กระทำความผิด ฯลฯ...ทุกอย่างชัดเจนหมด ดิ้นไม่หลุด !!

ผู้กระทำความผิดหมิ่นประมาทบุคคลอื่น หรือกระทำความผิดอาญาอื่นๆบนอินเตอร์เน็ตสามารถถูกจับกุม หรือถูกฟ้องร้องดำเนินตดีได้อย่างง่ายดายที่สุด...ตรงนี้จึงขอเตือนทุกท่านได้โปรดระมัดให้จงหนัก..!!

วันนี้มีความรู้เล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับกฎหมายหมิ่นประมาทและกฎหมายคอมพิวเตอร์ 2550 มาฝากกัน เพื่อจะได้ไม่มือไวใจไว ขาดความยั้งคิด กระทำผิดกฎหมาย โพสต์ข้อความหมิ่นประมาทคนอื่นเข้า

การหมิ่นประมาทผู้อื่นบนอินเตอร์เน็ต ไม่ต่างอะไรกับการหมิ่นประมาทผู้อื่นบนหน้าหนังสือพิมพ์ เพราะใช้ตัวบทกฎหมายอาญามาตรา 328 เดียวกัน แต่การหมิ่นประมาทบนอินเตอร์เน็ตจะมีกฎหมายคอมพิวเตอร์ 2550 สมทบเข้ามา เพื่อใช้เป็นเครื่องมือสาวถึงผู้กระทำผิดได้ถูกตัวถูกคน

คดีหมิ่นประมาท เจ้าทุกข์หรือผู้เสียหายสามารถดำเนินการได้สองทาง คือ แจ้งความดำเนินคดีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ หรือดำเนินคดีเองด้วยการตั้งทนายฟ้องร้องต่อศาล

ในการแจ้งความดำเนินคดีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ตำรวจจะมีหมายเรียกผู้กระทำผิดหรือผู้ถูกกล่าวหามาพบ เพื่อรับทราบข้อกล่าวหา ถ้าไม่มา ตำรวจก็จะออกหมายจับ ขั้นตอนตำรวจนี้อยู่ในชั้นสอบสวน

เมื่อการสอบสวนของเจ้าหน้าที่ตำรวจเสร็จ ก็จะส่งสำนวนไปอัยการเพื่อดำเนินการฟ้องร้อง จากอัยการ คดีก็จะขึ้นสู่ศาล ทุกขั้นตอนของคดี คือ ชั้นสอบสวน ชั้นอัยการ และชั้นศาล ผู้กระทำผิด หรือผู้ถูกกล่าวหา จะต้องประกันตัวทุกขั้นตอน

แต่โดยมาก เจ้าทุกข์หรือผู้เสียหายในคดีหมิ่นประมาทมักจะให้ทนายดำเนินการฟ้องร้องเอง เพราะค่อนข้างยืดหยุ่น และมีลูกเล่นลูกชนมากกว่า !!
หากเจ้าทุกข์ผู้เสียหายจะแจ้งความ ก็มักเป็นการแจ้งความเพื่อยืดอายุคดี ผลของการแจ้งความ อายุความคดีหมิ่นประมาทจะยืดออกไป จาก 3 เดือนกลายเป็น 5 ปึ !!

การฟ้องร้องคดีหมื่นประมาทในทางอาญา ถ้าฝ่ายผู้เสียหายได้ทนายมือดีทำงานให้ มีลูกเล่นลูกชนมาก จำเลยจะ"โคตะระ"เหนื่อย และอาจเกิดอาการประสาท"แด๊ก"เอาง่ายๆ เพราะเห็นประตูคุกเปิดอ้ารำไร...!!

ผู้เสียหายในคดีหมิ่นประมาท นอกจากจะสามารถฟ้องร้องผู้กระทำผิดในทางอาญาแล้ว ก็ยังสามารถฟ้องร้องทางแพ่ง เรียกค่าเสียหายได้อีกโสดหนึ่งด้วย

สื่อหนังสือพิมพ์เป็นแค่กระดาษเปื้อนหมึกธรรมดาๆ ข้อความหรือภาพหมิ่นประมาทปรากฏอยู่บนหน้ากระดาษชัดเจนโทนโท่ ไม่มีอะไรซับซ้อนในการนำสืบ

แต่บนจอคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตมันซับซ้อนกว่า ข้อความหรือภาพหมิ่นประมาทจะถูกแพร่ออกไปชนิดไร้พรมแดน เกี่ยวข้องกับระบบเครือข่ายอินเตอร์เน็ตจากต้นทางถึงปลายทาง โดยที่ข้อความหรือภาพหมิ่นประมาทนั้นแพร่ไปทั่วโลกและทั่วเมืองไทย

มาดูประมวลกฎหมายอาญามาตรา 328 กันก่อน กฎหมายมาตรานี้กล่าวไว้ว่า...

มาตรา 328 ถ้าความผิดฐานหมิ่นประมาทได้กระทำโดยการโฆษณา ด้วยเอกสาร ภาพวาด ภาพระบายสี ภาพยนตร์ ภาพหรือตัวอักษรที่ ทำให้ปรากฏด้วยวิธีใด ๆ แผ่นเสียง หรือสิ่งบันทึกเสียง บันทึกภาพ หรือบันทึกอักษร กระทำโดยการกระจายเสียง หรือการกระจายภาพ หรือโดยกระทำการป่าวประกาศด้วยวิธีอื่น ผู้กระทำต้องระวางโทษ จำคุกไม่เกินสองปีและปรับไม่เกินสองแสนบาท

ดังนั้น การเขียนหรือโพสต์ข้อความหมิ่นประมาทบุคคลอื่นบนอินเตอร์เน็ต ล้วนเข้าข่ายกฎหมายอาญามาตรา 328 นี้ทั้งนั้น นี่เป็นข้อแรก

ข้อต่อมาที่เราควรต้องรู้ก็คือ อินเตอร์เน็ตเป็นเครือข่ายขนาดใหญ่ แพร่ไปทั่วโลกและทั่วประเทศไทย แต่เพราะผลของการบังคับใช้กฎหมายคอมพิวเตอร์ 2550 ยังผลให้การโพสต์ข้อความหมิ่นประมาทจากต้นทางถึงปลายทาง สามารถย้อนรอยสาวถึงตัวผู้กระทำผิดได้ ชนิดดิ้นไม่หลุด !!

กฎหมายคอมพิวเตอร์ 2550 มาตรา 26 กล่าวไว้ว่า... ผู้ให้บริการต้องเก็บรักษาข้อมูลจราจรทางคอมพิวเตอร์ไว้ไม่น้อยกว่าเก้าสิบวัน นับแต่วันที่ข้อมูลนั้นเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ แต่ในกรณีจำเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่จะสั่งให้ผู้ให้บริการผู้ใดเก็บรักษา ข้อมูลจราจรทางคอมพิวเตอร์ไว้เกินเก้าสิบวันแต่ไม่เกินหนึ่งปี เป็นกรณีพิเศษ เฉพาะรายและเฉพาะคราวก็ได้

ผู้ ให้บริการจะต้องเก็บรักษาข้อมูลของผู้ใช้บริการเท่าที่จำเป็น เพื่อให้สามารถระบุตัวผู้ใช้บริการนับตั้งแต่เริ่มใช้บริการ และต้องเก็บรักษาไว้เป็นเวลาไม่น้อยกว่าเก้าสิบวัน นับตั้งแต่การใช้บริการสิ้นสุดลง

ความในวรรคหนึ่งจะใช้กับผู้ให้บริการประเภทใด อย่างไร และเมื่อใด ให้เป็นไปตามที่รัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษา....

กฎหมายคอมพิวเตอร์ 2550 มาตรา 26 บังคับให้"ผู้ให้บริการ"คอมพิวเตอร์ที่เกี่ยวข้องตั้งแต่ต้นทางยันปลายทาง จะต้องบันทึกและรักษาข้อมูลจราจรทางคอมพิวเตอร์ที่เรียกว่า traffic data ไว้ทั้งหมด

และ traffic data นี่แหละครับ จะสาวถึงตัวผู้กระผิด !!

"ผู้ให้บริการ" ตามนัยยะกฎหมายคอมพิวเตอร์ ครอบคลุมกว้างขวางมาก ได้แก่ บรรดา ISP ทั้งหมด หน่วยงานรัฐบาลหรือเอกชนทุกแห่งที่จัดตั้งและให้บริการเครือข่าย Internet ทั้งที่ใช้สายเคเบิ้ล และไร้สาย

หน่วยงานราชการ บริษัทห้างร้านเอกชน องค์การต่างๆ ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ สถานศึกษา ห้างสรรพสินค้า ภัตตาคาร ร้านคาเฟ่ สนามบิน ฯลฯ ที่มีเครือข่ายอินเตอร์เน็ต เข้าข่าย "ผู้ให้บริการ"ทั้งสิ้น

สรุปง่ายๆก็คือ ที่ไหนมีเครือข่ายอินเตอร์เน็ต กฎหมายคอมพิวเตอร์ถือเป็น"ผู้ให้บริการ" มีหน้าที่ต้องบันทึกและเก็บรักษา traffic data ไว้ทั้งหมด มิฉะนั้นจะมีความผิดตามกฎหมาย