มีเพื่อนๆน้องๆโทรมาทวงรูปงานบูลลี่ที่พัทยาครับ ผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง[ตอนนี้]เหมือนกัน ว่าแล้วเสือกไปถ่ายมาทำบ้าอะไร?

ทีนี้จะขออณุญาติ[เสือกมามีมารยาทเอาตอนนี้] เหลาให้พี่น้องฟังนึสนึงละกัน ใครมีธุระอย่างอื่นทำก็ข้ามไปได้เลยครับ

เรื่องของเรื่องคือว่า ผมหายจากบอร์ทพิทโซนแห่งนี้ไปเกือบปี กะว่าจะขอเวลาทำงานหนักๆ จะสร้างครอบครัวซัก2ปีแล้วค่อยเจอกัน แต่แล้วก็เกิดเรื่องเกิดราวอะไรต่อมิอะไรในที่นี้พอให้ได้กลับมาร่วมแจม เฮียใหญ่พี่ชายอีกคนก็กรุณาให้เขียนอะไรก็ได้ลงนิตยสารให้เพื่อนๆได้อ่านแก้เซ๊งกัน พอเขียนลงไปทีนี้ก็เลยกลายเป็นว่าเราก็เริ่มกลับมาเต็มที่อีกครั้ง แล้วคนโทรมาก็เข้าใจไปซะเองเลยว่าเนี่ยคนนี้นะ"เซียนหมาแดง" แห่งค่ายรามา3.คอม ขอชี้ช่องตรงนี้อีกนีสนะว่า เป็นแค่คนเลี้ยงหมาที่เมื่อก่อนเสือกทุกเรื่องไปหมดก็เลยรู้เยอะกว่าคนอื่นนีสสนึง แล้วกับค่ายรามา3นี่ก็ผมนับถือเฮียใหญ่เป็นเหมือนพี่ชายของผมคนนึง กับพี่มาร์คนี่ยิ่งไม่ต้องพูดกันมาก กับเฮียเหลียงนี่ก็....ผมถือเป็นเรื่องแปลกที่ผมได้เพื่อนที่แน่นๆแบบนี้ตอนอายุเท่านี้ได้ ซื่งปกติผู้ชายถ้ายิ่งไม่กินเหล้าจะยิ่งสนิทกันได้ยากมากในผู้ชายที่โตแล้ว[จะบอกว่าแก่แล้วก็ตะหงิดๆว่ะ]

ทีนี้กลับมาที่รูปที่งานบูลลี่กัน มันเป็นเรื่องบังเอิญมากที่ผมเผอิญได้งานอยู่แถวพัทยาไต้ ซื่งวันงานผมอยู่ตรงนั้นตั้งแต่7โมงเช้าแล้ว กล้องก็อยู่ในรถ ก็เดินถ่ายไปเรื่อยๆ ส่วนใหญ่จะถ่ายคนที่มาร่วมงานซะมากกว่า หมาน่ะไม่ค่อยได้ถ่ายหรอกเพราะบอกตามตรงว่าไม่ค่อยชอบสไตล์นี้ สไตล์ประกวดนี่ไม่ค่อยปลี้ม

กลับมาที่บ้านก็สมัครสมาชิกอีกรหัสไว้เพื่อจะเอารูปลง เอากล้องมาคัดรูป เอารูปมาเรียง ย่อซะให้เรียบร้อย แล้วเปิดพิทโซน เจอเพื่อนเหลียงกำลังงานเข้าพอดี อ้อ!พิทโซนไม่เป็นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว[นี่หว่า] เมื่อก่อนรู้จักกันหมด จะแห่ยกันจะเล่นกันยังไงก็ได้ เดี๋ยวนี้เล่นสุ่ม4สุ่ม8นี่งานเข้าได้ทุกเมื่อ

ผมก็สงสัยอยู่นะว่าทำไมไม่มีคนเอารูปที่งานมาลง คงเป็นเพราะคนจัดยังเมาค้างอยู่รึเปล่า แต่เมื่อก่อนก็มีมือกล้องอยู่เยอะแยะนี่หว่า มันยังไงกันว่ะพี่น้อง แล้วในกล้องกูก็มีแต่รูปที่ทำให้คนยิ้ม รึดูว่าคนในภาพเป็นตัวตลก แต่ใครเป็นใครก็ไม่รู้นี่ซิปัญหา เกิดเค้าไม่ปลื้มขี้นมา หมายเหตุจะว่ายังไงต่อไป การเป็นตัวตลกของเพื่อนกับการเป็นคนที่ทำให้เพื่อนมีความสุขมันมีเส้นแบ่งบางๆนิดเดียวเอง แล้วเค้าจะแบ่งออกรึเปล่า........

เมื่อก่อนนะพี่น้อง วงการพิทบูลโซนของพวกเราคือศูนย์รวมของทุกซุ้มทุกค่ายที่จูงหมาเดินอยู่ทุกวันนี้นี่แหละ จัดงานลากทีนึงก็พวกพี่ๆน้องๆเหล่านี้นี่แหละ มาช่วยกันสร้างสีสรร เอาหมามาโชว์มาอวดกัน จากเหนือจากอีสานจากใต้จากไหนๆก็มา ลานจอดหน้าดีวันนี่แน่นไปหมดเลยว่างั้นนะ คนไม่เคยเจอตัวจริงกันรู้จักกันแต่ในบอร์ทก็ได้มาเจอกัน เหมือนพี่น้องเกาหลีเหนือกับเกาหลีใต้เจอกันเลยว่างั้น[มันซื้งน่ะ]

งานลากก็ว่ากันไปพวกที่เลี้ยงบูลลี่ก็แสดงตัวเปิดตัวกันไปอีกข้างนึงของสนาม เลิกงานก็นั่งดื่มนั่งกินกันไป สุรามีหลายหลากยี่ห้อ น้ำอัดลมน้ำส้มก็มี หรือนี่แหละที่เค้าว่า "การร่ำสุรามิใช่ที่รสชาติสุราแต่เป็นที่การได้เสพบรรยากาศในการร่ำสุราต่างหาก"

ผมเองเป็นคนไม่ดื่ม แต่ในเวลา6ปีที่ได้เข้ามาพิทโซนแห่งนี้ได้มีโอกาศร่วมดื่มกับพี่น้อง2ครั้ง ซื่งยังตรึงใจอยู่ โดยเฉพาะงานที่บางแสน [งานนั้นเล่นซะเข้าโรงหมอเลย] อีกครั้งก็ที่ปราณบุรึ ครั้งนั้นต้องขอขอบคุณหมีโลตัสที่มารับและขอบคุณเอกสุ1000ที่ออกมาส่ง อีกทั้งอาหารดีสุราดีของฟรีจากเฮียใหญ่...เย้!

ถึงตรงนี้..ผมสามารถพูดได้เต็มปากว่าคนที่เหลือที่มีตัวมีตน คนที่สัมผัสได้ในพิทโซนแห่งนี้นั้น ล้วนแล้วแต่เป็นคอพิทบูลตัวจริงทั้งสิ้น ที่นี่ไม่มีเซียนไม่มีเทพไม่มีของปลอมมีผีบ้างเล็กน้อยจนถึงปานกลาง เพราะบางครั้งผีก้คือคนพวกนี้นี่แหละ

พิทโซนทุกวันนี้คนที่เข้ามาผมว่านะ พวกแรกนี่เสพติดพวกนี้ตื่นมาชงกาแฟรึไรก็ตาม นั่งหน้าคอมก็เปิดพิทโซนทันที พวกที่2พวกนี้เป็นมือเก่าดูมานานพวกนี้ไม่เม้นส์เปิดบ้างไม่เปิดบ้าง ดูอย่างเดียวประเภทอิ่มจังตังไม่เสีย อีกประเภทนึงตามลิ้งค์มาเค้าแนะนำมารึอะไรก็ได้ประมาณว่าขาจรมา พวกนี้บางทีเราจะเจอเค้าตั้งกะทู้หลุดๆรั่วๆบ้าง อย่าไปว่าเค้าเลยนะครับขอร้อง แต่สุดท้ายท้ายสุดชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป....จ้า

ปล.เดี๋ยวจะค่อยๆเอารูปลงแบบเนียนๆแบบไม่กระทบโสตประสาทใครนะครับ ใครเป็นใครก็ตามเก็บเอาละกัน แต่อยากบอกว่าถ้าให้กูทำเป็นสะเก็ดข่าวละมึ้ง เย้!