การตีสุนัข ดีหรือไม่ดี?

ไม่ควรทำโทษหรือตักเตือนสุนัขด้วยการทำร้ายสุนัขให้เจ็บ ไม่ว่าจะด้วยการตี การเตะ หรือฟาดด้วยอุปกรณ์ต่างๆก็ตาม เพราะไม่สามารถทำให้สุนัขเข้าใจได้ และถือเป็นการทำลายความเชื่อใจและความไว้ใจที่เขามีกับเรา

แม้ในโลกของมนุษย์ที่เคยใช้การตีเพื่อการลงโทษ ตักเตือน เพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมของเด็ก ซึ่งปัจจุบันก็ไม่เป็นที่ยอมรับ ไม่ว่าจะเป็นที่โรงเรียนหรือที่บ้าน แต่มีการใช้การพูดจาด้วยเหตุผลและมาตรการการลงโทษด้วยวิธีอื่นๆที่เป็น เงื่อนไขมาแทน เช่น การใช้ time out , งดค่าขนม เป็นต้น ซึ่งให้ผลในการปรับพฤติกรรมของเด็กได้ดีกว่าการตี

การปรับพฤติกรรมสุนัขในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญพฤติกรรมสุนัขสำนักใด ทั้งกลุ่มคนที่ใช้การสงเสริมพฤติกรรมเชิงบวก(Positive Reinforcement) หรือ แนวทางของซีซาร์ มิลลาน(Cesar Millan) ก็ไม่สนับสนุนการใช้กำลังทำร้ายสุนัขเพื่อการฝึกสุนัข

การตีถือเป็นการจัดการตามวิถีของมนุษย์โบราณ และการตีก็ไม่ได้เป็นพฤติกรรมที่สุนัขใช้เตือนกันเองในฝูง ถ้าอยากจะควบคุมสุนัขให้ได้ผลสำเร็จ ต้องใช้จิตวิยาสุนัขมาใช้ ถึงจะได้ผลที่ยั่งยืนถาวร

จ่าฝูงสุนัขไม่ได้ปกครองลูกฝูงโดยใช้การตีด้วยอุ้งเท้า หรือ คาบไม้มาฟาดก้นอีกตัว หรือ ใช้เท้าเตะชายโครงอีกตัวให้กระเด็น แต่จ่าฝูงใช้จิตวิทยาสุนัขในการปกครองฝูง การทำให้สุนัขอีกตัวยอมจำนนโดยใช้จิตวิทยาสุนัข มีการแสดงออกมาในรูปแบบต่างๆ การใช้ท่าทาง การใช้ความใหญ่โตของร่างกาย เช่น การพองขนคอ ขนหลัง หูตั้ง หางตั้ง เพื่อทำให้ตัวเองดูตัวใหญ่กว่าอีกตัว การโชว์อาวุธของตัวเอง เช่น การโชว์ฟัน แยกเขี้ยว เพื่อเป็นการข่มขวัญคู่ต่อสู้ว่าฉันเขี้ยวใหญ่นะ จะกล้าหือไหม
ถ้าโชว์อาวุธแล้ว อีกตัวก็มีขนาดอาวุธเท่ากัน เมื่อนั้นก็ต้องตามมาด้วยทาทางต่างๆ ซึ่งวัดกันด้วยจิตใจ เช่น ใครถอยก่อน ฝ่ายนั้นแพ้ แต่ถ้าไม่มีใครยอมกัน ภาวะจิตใจแน่วแน่เท่ากัน เมื่อนั้นก็จะประลองกำลังกัน แต่การประลองกำลังกัน สุนัขจะสื่อด้วยท่าทางตลอดเวลา ถ้าตัวไหนรู้ว่าสู้อีกตัวไม่ได้ ก็จะยอมจำนนโดยการนอนหงายท้อง หางจุกก้น จะทำให้ฝ่ายที่แข็งแรงกว่ารู้ว่า คู่ต่อสู้ได้ยอมแล้ว เมื่อนั้นการโจมตีก็จะหยุด จะจบแบบบาดเจ็บแต่ไม่ถึงกับชีวิต แต่สุนัขตามธรรมชาติน้อยมากที่จะสู้กัน
บางคนสงสัยว่า ทำไมสุนัขปัจจุบันถึงกัดกันถึงตาย แต่สุนัขในธรรมชาติกัดกันไม่ถึงตาย ? เนื่องจากสุนัขในธรรมชาตินั้นเก่งและแม่นเรื่องภาษากายสุนัข เพราะใช้ตลอดเวลา ตลอด 24 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นการที่อีกตัวเห็นท่าทางยอมจำนนของอีกตัวเพียงเล็กน้อย ก็ทำให้หยุดการต่อสู้แล้ว นั่นเองถึงทำให้สุนัขไม่กัดกันถึงตาย แต่สุนัขเลี้ยง สุนัขเมืองในปัจจุบัน เข้าสังคมไม่เป็น เจอสุนัขน้อย เข้าสังคมน้อย ทำให้ด้อยประสบการณ์เรื่องภาษากายสุนัข หรือ บางตัวเข้าสังคมบ่อยแต่ก็ไปเจอแต่สุนัขที่ด้อยเรื่องภาษากายเหมือนกัน อ่อนกับอ่อนมาเจอกัน ก็มีแต่ชวนกันลงเหว นั่นเองทำให้สุนัขในปัจจุบันถึงกัดกันบ่อย สุนัขไม่ถูกกัน กัดกันถึงตาย ก็เพราะด้อยและอ่อนเรื่องภาษากายนั่นเอง เวลาต่อสู้กัน พออีกตัวแสดงท่ายอมจำนนแล้ว แต่อีกตัวไม่รู้ไม่เข้าใจ ก็ทำให้กัดกันไม่เลิก ยิ่งกัดกันนาน ความบาดเจ็บก็มากขึ้น เมื่อนั้นการเสียชีวิตก็จะตามมา หรือ สุนัขบางสายพันธุ์ถูกมนุษย์เพาะพันธุ์มาเพื่อจุดประสงค์ความก้าวร้าวมากเป็นพิเศษ