ยินดีต้อนรับครับ

ขอแนะนำให้ทุกท่าน สมัครสมาชิก เพื่อป้องกันการแอบอ้างชื่อครับ

Mark Mafia

รัก...ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
  • สวัสดีครับเพื่อน ๆ สมาชิก ตอนนี้เจ้าพิซซ่าอายุ 9 เดือนครึ่งแล้วครับ วันนี้อยากจะมาบอกเล่าถึงความรู้สึกเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ช่วงนี้เริ่มมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมและครอบครัวผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงพิตบูลเพิ่มขึ้นครับ คือว่าช่วงนี้ตัวมันเิริ่มโตขึ้นกว่าแต่ก่อนมากพอจูงเดินเล่่นที่ไหน ก็จะมีคนมองมีทั้งสายตากลัวบ้าง รังเกียจบ้าง สงสัยบ้าง บางคนก็กล้าเข้ามาสอบถาม บางคนก็เห็นแล้วรีบเดินหนี ซึ่งผมและครอบครัวไม่ได้มีความรู้สึกหมดกำลังใจหรือท้อแท้ใจแต่อย่างไรเราก็เลี้่ยงของเราอย่างมีความสุข เพียงแค่คอยสังเกตปฎิกิริยาหมาของเรา และปฎิกริยาของบุคลต่าง ๆ อย่างระมัดระวังไม่ให้ไปสร้างความเดือดร้อนรำคาญให้คนอื่น มีอยู่วันหนึ่งผมไม่อยู่ แฟนผมเป็นคนเดินจูงเล่น พอกลับมาแฟนผมเล่าให้ฟังว่า ตอนเดินจูงมีแต่คนเข้ามาพูดแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ นานา (พอผมเดินจูงไม่ค่อยมีใครกล้าเข้ามาแสดงความคิดเห็น สงสัยหน้าผมโหด) บ้างก็บอกว่าจะเลี้ยงไหวเหรอ เห็นเดินแล้วมันลากแฟนผมไปมา ที่สนิทหน่อยก็มีทีท่าจะให้ความช่วยเหลือในการจะติดต่อสถานรับไปเลี้ยงให้โดยที่เราไม่ได้เคยเอ่ยปากบ่น หรือแสดงทีท่าว่าไม่ไหว ไม่อยากเลี้่ยงแต่อย่างใด ตรงกันข้าม ผมกับครอบครัวก็พาเดินเล่น ออกกำลังกายทุกเย็นเป็นกิจวัตรประจำวันอย่างมีความสุขเพราะได้ออกกำลังกายทั้งหมาทั้งคน เมื่อสองวันก่อนพ่อตาแม่ยายของผมซึ่งอยู่ต่างจังหวัดก็โทรศัพท์มาหาแฟนผมบ่นว่า ว่าเลี้ยงทำไมกลัวมากัดหลาน (ลูกชายผม) และเมื่อวานเย็นนี้เอง หลังจากที่ผมกับแฟนผมพาเจ้าพิซซ่าไปเดินเล่นเหมือนเคย พอขึ้นมาที่ห้องเราก็มายืนคุยกันที่หน้าระเบียงโดยมีเจ้าพิซซ่านอนหมอบอยู่ข้างเท้าผม คุยกันถึงเรื่องการเลี้ยงดูเจ้าพิซซ่า เล่ามาถึงตอนนี้เพื่อน ๆ สมาชิกไม่ต้องตกใจว่าชะตากรรมของเจ้าพิซซ่าต่อจากนี้มันจะเป็นเช่นไรนะครับ เพราะเรื่องที่ผมกับแฟนยืนคุยกันอย่างมีความสุขนั้นกลับเป็นเรื่องที่เล่าถึงตอนที่เอาเจ้าพิซซ่ามาเลี้ยงวันแรก วีรกรรมต่าง ๆ ช่วงระหว่างที่เราได้เลี้ยงดูมันมา แฟนผมก็จะเล่าว่ามันทำอะไรบ้า่งช่วงที่ผมไปทำงาน อยากให้ผมได้รับรู้ความรักที่มันมีให้ผม มันรอคอยผมกลับจากที่ทำงาน และรอคอยลูกชายผมกลับจากโรงเรียน มันแสดงอาการดีใจมากแค่ไหนที่เห็นเรากลับมา ทุกวันนี้เรากลับรักและผูกพันกับมันมากเพิ่มขึ้นทุกวัน ถึงแม้มันจะเป็นหมาที่ไม่ได้สมบูรณ์เพราะขาหลังทั้งสองข้างกระดูกมันเจริญผิดปกติ แต่ผมและครอบครัวไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งหรือเปลี่ยนเจ้าของใหม่ให้มัน ผมและครอบครัวไม่ได้รักที่ความสมบูรณ์ของมัน ผมและครอบครัวรักมันที่หัวใจความเป็นพิตบูลของมัน เหตุผมที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้คือ รัก....ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง ครับimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimage
    ไฟล์แนบ
    รูป​ถ่0221.jpg 213K
    รูป​ถ่0230.jpg 175K
    รูปถ่าย0640.jpg 201K
    รูปถ่าย0641.jpg 189K
    รูปถ่าย0642.jpg 216K
    รูปถ่าย0643.jpg 244K
    รูปถ่าย0651.jpg 178K
    รูปถ่าย0652.jpg 182K
    รูปถ่าย0657.jpg 152K
    รูปถ่าย0663.jpg 157K
    รูปถ่าย0727.jpg 279K
    รูปถ่าย0730.jpg 261K
    รูปถ่าย0735.jpg 269K
    รูปถ่าย0736.jpg 254K
    รูปถ่าย0755.jpg 113K
  • เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆ พิชช่าโชคดีที่สุดเลย ใครจะพูดอย่างไรก็ปล่อยเขาไปเถิดค่ะ ใครไม่เลี้ยงไม่รู้หรอก :X
  • มันพูดไม่ได้แต่มันแสดงอาการออกมาอย่างเห็นได้ชัด เวลาผมเลิกงานช้าแฟนผมกลับก่อน มันมักจะมานั่งคอยที่โรงจอดรถยนต์ผม ในทางกลับกันเวลาที่ผมกลับถึงบ้านก่อนแฟนผม มันก็ชอบไปนั่งรอแฟนผมฝั่งโรงจอดรถจักรยานยนต์ เมื่อมาถึงมันจะกระโดดโลดเต้น สะบัดหางแกว่งไปมา ดีใจออกนอกหน้าซ่ะขนาดนั้น เราเห็นก็ดีใจจนเกิดความรักและผูกพันเสมือนเป็นหนึ่งครอบครัวเดียวกัน ถึงแม้นคนอื่นจะมองด้วยสายตาขยาด แต่ครอบครัวผมก็มีความสุขและเลี้ยงเขาอย่างเอาใจใส่ รับผิดชอบ ไม่สร้างปัญหาให้กับคนอื่น ที่สุดแล้วเราก็รัก....ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง เช่นกันครับ
  • :063: :063: :063: ครอบครัวน่ารักดีครับ

    หมานอนผ้าคนนอนพื้น เหมือนกันเลยครับ น่าร๊ากอ่ะ 8-> :m93:

    ปล.การฝึกควรให้เค้าเดินบนพื้นหญ้าหรือดินนะครับ เดี๋ยวฝ่าเท้าเปิดเอาครับ ด้วยความเคารพ ขอบคุณครับ :039:
  • ฟิตไว้ สมรภูมินักลากยังต้องการสมาชิกอีกเยอะครับ
  • :o027: :o027: :o027:

    :033: :033: :033: :062:
  • เจ้าพิซซ่าต้องการคนที่รัก เข้าใจเค้าอย่างคุณ anomและครอบครัวคุณ
    พี่เชื่อว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวไปแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
    คุณ และครอบครัวจะสู้เพื่อมันแน่นอน :063: :062: :033:
  • ขอบคุณทุกกำลังใจ และคำแนะนำดี ๆ ของทุกคนครับ :)
  • เป็นหมาที่โชคดีมากๆ อีกตัวนึงครับ สุดยอดเลย :-D
  • :063: =D> (*) (*) (*)