ครั้งสุดท้ายที่ฉันกลับมาจากไปทัวร์คอนเสิร์ต เธอมีชีวิตชีวาร่าเริงเหมือนอย่างเคย และเธอคุ้นเคยกับการที่ฉันต้องหายไปสองสามอาทิตย์ตลอด 6-7 ปีที่ผ่านมา

เธอเป็นโรคแอดดิสัน (ภาวะพร่องฮอร์โมนสเตอรอยด์เรื้อรัง) ซึ่งทำให้การเดินทางเป็นอันตรายสำหรับเธอ เธอต้องฉีดฮอร์โมนคอร์ติซอลอย่างสม่ำเสมอ เพราะเธอไม่มีฮอร์โมนที่จะควบคุมความเครียดและความตื่นเต้น ซึ่งโดยปกติจะช่วยให้เราไม่ตกใจกลัวจนตาย
นอกเหนือไปจากเรื่องนี้ เธอเป็นหมาที่ร่าเริงง่ายและขี้เล่น และเพิ่งจะหยุดทำตัวเหมือนลูกหมาไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว

เธอเป็นเพื่อนรักของฉัน เป็นแม่ เป็นลูกสาว เป็นผู้ดูแลของฉัน และเธอเป็นผู้เดียวที่สอนฉันให้รู้จักว่าความรักเป็นอย่างไร

ฉันยังไม่สามารถไปอเมริกาใต้ได้ ไม่ใช่ตอนนี้

เมื่อตอนที่ฉันกลับมาจากทัวร์คอนเลิร์ตครั้งล่าสุดที่สหรัฐฯ มันมีอะไรที่ผิดไปจากเดิมอย่างมาก
เธอไม่อยากแม้แต่จะออกไปเดินเล่นอีกต่อไปแล้ว

ฉันรู้ว่าเธอไม่โศกเศร้าเสียใจเกี่ยวกับการป่วยและการตายของตัวเอง สัตว์มีสัญชาติญาณการเอาตัวรอด แต่มันไม่มีความรู้สึกทะนงตัวหรือรับรู้ถึงความตาย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกมันถึงอยู่กับปัจจุบันมากว่ามนุษย์

แต่ฉันรู้ว่าเธอใกล้จะถึงจุดที่เธอจะเลิกเป็นหมา และกลายเป็นส่วนหนึ่งของทุกสิ่งทุกอย่าง เธอจะไปอยู่ในสายลม ในพื้นดิน และหิมะ ในตัวฉัน และในทุกๆ ที่ที่ฉันไป ฉันยังจากเธอไปตอนนี้ไม่ได้ ได้โปรดเข้าใจด้วย

ถ้าฉันจากเธอไปอีกครั้ง ฉันกลัวว่าเธอจะตายไปเสียก่อนที่ฉันจะได้รับเกียรติให้มีโอกาสร้องเพลงกล่อมเธอให้หลับไปชั่วนิจนิรันดร์ และตามไปส่งเธอยังวาระสุดท้าย

บางครั้ง ฉันต้องเสียเวลา 20 นาที เพื่อจะเลือกถุงเท้าที่จะใส่เข้านอน
แต่กับเรื่องนี้ ฉันตัดสินใจได้ในชั่วพริบตา

มีทางเลือกที่เราเลือก ซึ่งบ่งบอกตัวตนของเรา
ฉันจะไม่เป็นผู้หญิงที่เอาอาชีพการงานมาอยู่เหนือความรักและมิตรภาพ
ฉันเป็นผู้หญิงที่อยู่บ้านและทำอาหารให้กับเพื่อนเก่า ผู้เป็นที่รักยิ่งของฉัน
และคอยช่วยเหลือเธอให้อบอุ่น มีความสุข ปลอดภัย และรู้สึกว่าตัวเองเป็นที่ต้องการ

ทุกวันนี้เราทุกคนหวาดกลัวความตายของคนที่เรารัก มันเป็นความจริงอันอัปลักษณ์ของชีวิตที่ทำให้เรารู้สึกหวาดหวั่นและอ้างว้าง
ฉันหวังว่าเราจะสามารถดื่มด่ำกับห้วงเวลาในวาระสุดท้ายของชีวิตได้บ้าง

ฉันรู้ว่าฉันจะรำลึกและรู้สึกถึงเธอ ถึงชีวิตของเธอ และความรักที่ฉันมีให้เธอ อย่างท่วมท้นและตื้นตันในโมงยามสุดท้าย
นั้นเป็นเหตุผลสำคัญอย่างยิ่งที่ฉันจำต้องอยู่ที่นั่นกับเธอ

เพราะมันจะเป็นประสบการณ์ของชีวิตที่งดงาม แรงกล้า และสำคัญที่สุดที่ฉันเคยได้สัมผัส

ในยามที่เธอตาย

ดังนั้น ฉันจะขออยู่ที่บ้าน ฟังเสียงกรน เสียงหอบหายใจ และอิ่มเอิบไปกับลมหายใจแฉะชื้นที่น่าเกลียดที่สุดที่เคยออกมาจากเทพธิดาตัวหนึ่ง

และฉันอยากได้คำอวยพรจากพวกคุณ

ฉันจะไปเจอพวกคุณเร็ว ๆ นี้

รัก, ฟีโอน่า

แปลจาก
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=486858768014508&set=a.195751057125282.46346.191278307572557&type=1&relevant_count=1

:063: :063: :063:

ขอพระองค์ จงกล่อมให้เจเน็ตหลับไหล ในนิททรา จะมีแต่คนคิดถึงเธอ เอเมน

:002:

เห็นด้วยกับป๋าคร้าบบบบบบบ :m07:

ผมเคยเจอหลายคนที่ทิ้งพิตบูลเพียงเพราะเขาเชื่อว่าเขาได้ตัวใหม่ที่ดีกว่า
ผมก็ไม่รู้ว่าเขาใช้อะไรวัด น่าสงสารตัวที่โดนทิ้ง มันคงงงว่ามันทำผิดอะไร

:o014:

ถูกต้องและชัดเจน "พี่Prasitde" =D> :063: :063: :063:

Prasitde ช่ายยยยเลยครับ สุดยอดดดมากกกกก =D>

^:)^ ^:)^ ^:)^ ^:)^