ผมคือหมาของนายครับ
ผมมีอะไรอยากกระซิบให้นายฟังสักหน่อย
คือผมรู้ครับว่านายเป็นมนุษย์ที่มีชิวิตยุ่งเหยิง
ต้องทำงาน ต้องเลี้ยงดูลูกหลาน
ชีวิตของมนุษย์เต็มไปด้วยการวิ่งจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง
บ่อยครั้งที่พวกเขาวิ่งเร็วเกินไป
บ่อยครั้งที่วิ่งเร็วเกินไปจนไม่ตระหนักว่าอะไรคือสาระสำคัญของชีวิต

นายมองลงมาที่ผมสิครับ
ระหว่างที่นายนั่งอยู่กับเครื่องคอมพิวเตอร์
นายเห็นตาสีน้ำตาลของผมที่กำลังจ้องนายอยู่ไหม?
นายเห็นไหมว่าตาของผมเริ่มฝ้าฟางแล้ว
มันเกิดจากอายุที่มากขึ้นครับ
ขนสีเทาเริ่มปกคลุมรอบปากและจมูกของผม

นั่น นายยิ้มให้ผมแล้ว
ผมเห็นสายตาแห่งความรักที่นายมองผม
นายเห็นอะไรในตาของผมบ้างไหมครับ?
นายเห็นความในใจของผมไหม?
นายเห็นหัวใจที่รักนาย รักมากว่าที่ใครในโลกนี้จะรักได้ไหม?
หัวใจที่พร้อมจะมองข้ามความผิดเล็กน้อยทุกอย่างที่นายกระทำ

ผมขอเพียงอย่างเดียว
ขอให้นายใช้เวลาสักเล็กน้อยมาอยู่กับผม

ผมรู้ว่าหลายครั้งที่นายโศกเศร้าเมื่อได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนๆ ผมที่จากไป
นายครับ บางครั้งพวกเราก็ตายเร็วเกินไป กระทันหันจนนายรับการจากไปไม่ได้

บางทีพวกเราก็ค่อยๆ แก่ลงตรงหน้านาย
กว่านายจะรู้สึกตัว เวลาของพวกเราก็มาถึงเสียแล้ว
แต่เมื่อพวกเรามองนายผ่านสายตาฝ้าฟางที่ปกคลุมด้วยน้ำตา
พวกเรารู้ว่ามีความรักอยู่ที่นั่นเสมอ
แม้ว่าเราจะต้องเข้าสู่นิทราอันยาวนาน เดินทางไปสู่ที่แสนไกล

ผมอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันพรุ่งนี้
ผมอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ในอาทิตย์หน้า
วันนั้นนายคงจะเช็ดน้ำตา เช่นมนุษย์ทั่วไปกระทำเมื่อทุกข์ทรมานจากความเสียใจ
นายอาจจะโกรธตัวเองที่ไม่สามารถให้เวลากับผมเพิ่มได้อีกสักวัน
เพราะว่าผมรักนาย..วิญญานผมจึงรับรู้ถึงความเศร้าของนายและทุกข์มรมานไปกับมันเช่นกัน

แต่ตอนนี้เรายังอยู่ด้วยกัน
นายมานั่งข้างๆ ผมบนพื้นนี่เถอะครับ
แล้วมองลึกลงไปในตาของผม
นายเห็นอะไรครับ?

ถ้านายตั้งใจมองให้ลึกพอ?
นายกับผมจะได้คุยกัน
คุยกันด้วยหัวใจ
ไม่ใช่ในฐานะผู้เหนือกว่า ไม่ใช่ในฐานะผู้ฝึกสอน หรือไม่ใช่ในฐานะพ่อแม่
แต่ในฐานะวิญญานที่เปี่ยมด้วยชีวิต
มองตากันและกันและสื่อสารกัน
บางทีผมจะเล่าเรื่องคสวามสนุกในการวิ่งไล่ลูกเทนนิสให้นายฟัง
บางทีผมอาจจะเล่าเรื่องลึกลับเกี่ยวกับตัวผม
แต่บางทีก็อาจจะเป็นเรื่องชิวิตธรรมดาทั่วไปก็ได้

นายตัดสินใจที่จะให้ผมอยู่เคียงข้าง
ก็เพราะว่านายต้องการแบ่งปันความรู้สึกกับใครสักคนที่แตกต่างจากนายไม่ใช่หรือ
ผมอยู่นี่แล้วครับ
ผมเป็นหมาตัวหนึ่ง
แต่ผมมีชีวิต มีอารมณ์ มีความรู้สึก
และผมสามารถสนองความต้องการของนายได้
ผมไม่ได้มองนายเป็น ?หมาที่ยืนสองขา? หรอกครับ
ผมรู้ว่านายเป็นมนุษย์ แต่ผมก็ยังรักนายอยู่ดี

มานั่งกับผมบนพื้นนี่เถอะครับ
มาสู่โลกของผม
ปล่อยให้เวลาในชีวิตของนายช้าลงสัก 15 นาที
มองลึกลงไปในตาผม กระซิบข้างหูผม
พูดกับผมด้วยหัวใจของนาย ด้วยความสุข
เพื่อผมจะได้รับรู้ตัวตนที่แท้จริงของนายบ้าง?

บางทีพรุ่งนี้เราอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก
แต่วันนี้เรายังมีกันและกัน
ชีวิตนี้มันสั้นนัก?.
มานั่งข้างผมเดี๋ยวนี้นะครับนาย และแบ่งปันเวลาที่มีค่านี้ร่วมกัน
รักนาย ในนามของหมาทุกพันธ์
หมาของนายครับ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++