เสียใจด้วยแม็ก

ทำไมช่วงนี้มีแต่ข่าวเศร้าๆ... เสียใจด้วยค่ะ
ถ้าจำไม่ผิด เคยเห็นรูปน้องมะนาว น่ารักมากๆ
แต่ได้ทำเต็มที่แล้วนี่เนอะ :022:

เสียใจและเข้าใจถึงความสูญเสียครับ

:022:เสียใจด้วยครับ

เสียใจด้วยนะ Max มะนาวมันไปดีแล้วนะ
ทำดีที่สุดแล้ว ผลเป็นไงก็ต้องยอมรับมัน
สู้ๆ นะ Max

คุณแม๊กซ์ครับผมขอแสดงความเสียใจด้วยครับ เจ้ามะนาวของคุณเค้าหลับสบายแล้วมีเกิดก็ต้องมีดับแล้วคุณก็จะได้พบในสิ่งที่ดีครับ:o030:

ขอแสดงความเสียใจ ด้วยครับ

ขออนุญาติเจ้าของกระทู้เอาบทความเกี่ยวกับโรคมะเร็งในสุนัขมาลงให้ เผื่อหลายๆท่านยังไม่เข้าใจในโรค
โรคมะเร็งในสุนัข
มะเร็ง เป็นโรคที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้กับสุนัขทุกตัว หากเจ้าของหมั่นสังเกตดูลักษณะความเปลี่ยนแปลงต่างๆที่เกิดกับสุนัข และทำมาพบสัตวแพทย์ทันท่วงทีก็มีโอกาสที่สัตว์ป่วยจะหายจากมะเร็งได้
การสังเกตลักษณะผิดปกติ
เจ้าของสัตว์สามารถสังเกตลักษณะความผิดปกติได้ง่ายๆ โดยสังเกตลักษณะการกินอาหารว่ามีความเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร, สังเกตลักษณะการขับถ่ายของสุนัขว่ามีความถี่ ลักษณะสิ่งขับถ่าย และอาการเบ่งหรือไม่ นอกจากนี้เวลาที่ทำการอาบน้ำสุนัข เจ้าของลองคลำ หรือลูบไปบนผิวหนัง แล้วดูว่ามีก้อนหรือตุ่มเนื้อ ที่ทำให้สุนัขเจ็บปวดหรือไม่ เป็นต้น หรืออาจสังเกตจาก 10 สัญญาณ อันตรายของโรคมะเร็ง
10 สัญญาณอันตรายของโรคมะเร็ง
1. มีการบวมขึ้นอย่างผิดปกติที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย หรือมีการบวมโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง
2. เกิดแผลที่ไม่หาย เป็นอย่างเรื้อรัง
3. น้ำหนังลดอย่างรวดเร็ว
4. มีเลือด หรือสารคัดหลั่งออกมาจากช่องเปิดต่างๆในร่างกาย
5. กินอาหารลดลง
6. มีกลิ่นเหม็นออกมา หรือมีกลิ่นตัวที่ผิดปกติ
7. กินอาหารไม่ได้ (ดูกินยาก, กลืนอาหารไม่ได้)
8. ไม่อยากออกกำลังกาย หรือออกกำลังได้ไม่นานเท่าเดิม
9. เจ็บขาเรื้อรัง
10. มีอาการหายใจลำบาก ปัสสาวะ หรืออุจจาระลำบาก

มะเร็งที่พบได้ในสุนัข
- สุนัขเพศผู้ ที่เป็นทองแดง (ลูกอัณฑะไม่อยู่ในถุงอัณฑะครบทั้ง 2 ลูก แต่อยู่ในช่องท้อง) เมื่อสุนัขอายุมากขึ้น ลูกอัณฑะนี้จะมีขนาดโตขึ้นอย่างรวดเร็ว และเมื่อลูบที่หน้าท้องสามารถคลำพบนั้นมีโอกาสที่จะกลายเป็นเนื้อร้ายสูง ดังนั้นควรทำการผ่าตัดออกโดยเร็วเมื่อแน่ใจว่าสุนัขของท่านเป็นทองแดง เนื่องจากมีโอกาสเสี่ยงที่จะกลายเป็นมะเร็งที่อัณฑะในช่องท้องได้
- สุนัขเพศเมีย มีโอกาสเป็นมะเร็งที่เต้านม หากคลำเต้านมของสุนัข แล้วพบว่ามีก้อนน่าสงสัยให้รีบนำไปพบสัตวแพทย์เพื่อรีบทำการผ่าตัดเอาออกโดยก่อนที่จะกลายเป็นมะเร็ง หรือปล่อยนานจนขนาดก้อนเนื้องอกมีขนาดใหญ่มากและแตกออก ซึ่งการแก้ไขและการดูแลแผลจะยุ่งยากมากขึ้น แต่การทำหมันสุนัขเพศเมีย มีโอกาสช่วยลดความเสี่ยงที่จะเกิดมะเร็งที่เต้านมมากขึ้น หากเริ่มทำตั้งแต่ก่อนสุนัข จะเป็นสัดครั้งแรก
นอกจากนี้อาจพบเนื้องอกที่กระเพาะปัสสาวะสุนัขเพศเมีย ซึ่งจะมีอาการปัสสาวะเป็นเลือด หรือกระปริปกระปรอย การวินิจฉัยโดยการตรวจปัสสาวะ
- การเกิดเนื้องอกที่ปาก หากสังเกตพบว่าสุนัขมีก้อนเนื้อที่บริเวณเหงือกในปากหรือคลำพบก้อนที่น่าสงสัยในบริเวณขากรรไกรทั้งสองข้าง ให้รีบนำมาพบสัตวแพทย์ เพราะมีโอกาสสูงที่จะกลายเป็นมะเร็ง ถ้ามะเร็งยังไม่ลุกลามไปที่ต่อมน้ำเหลือง หรือไม่ลุกลามไปที่กระดูก อัตราการรอดชีวิตของสุนัขจะนานกว่า การรักษาส่วนใหญ่จะเป็นการฉายรังสีร่วมกับการผ่าตัด
- มะเร็งอีกชนิดหนึ่งที่พบได้บ่อย โดยพบว่ามีต่อมน้ำเหลืองขยายใหญ่ ทั้งบริเวณใต้คางและที่ขาหลังเจ้าของจะสังเกตพบว่าสภาพของสัตว์ปกติ กินอาหารได้ แต่มีก้อนใต้คางหรือตามลำตัวเท่านั้น มะเร็งชนิดนี้มักลุกลามไปที่ปอดหรือต่อมน้ำเหลืองในช่องอกและช่องท้อง ตับ ม้าม รักษาโดยใช้เคมีบำบัด หรือรักษาแบบพยุงอาการ
- ในสุนัขพันธุ์ใหญ่ เช่น รอตต์ไวเลอร์, โดเบอร์แมนน์ และ เยอรมัน เชพเพิร์ด เป็นต้น มีโอกาสสูงที่จะเกิดเป็นมะเร็งที่กระดูก ซึ่งอาจสับสนกับการเกิดข้ออักเสบ หรือเข้าใจว่าเป็นกระดูกหัก เพราะสุนัขอาจมีอาการเจ็บปวด ไม่ใช้ขา ควรถ่ายภาพรังสีเพื่อช่วยในการวินิจฉัย โดยจะพบลักษณะการเสื่อมของกระดูก และเจาะเอาชิ้นส่วนกระดูกไปวินิจฉัย (ซึ่งถือว่าเป็นการวินิจฉัยที่ยืนยันที่ดี) มักพบวิการที่ส่วนกระดูกของขาหน้าและกระดูกขาหลัง หรืออาจพบที่กระดูกสันหลัง การรักษาทำได้โดยการตัดออกก่อนที่มะเร็งจะลุกลามไปที่ต่อมน้ำเหลือง ซึ่งจะทำให้สัตว์มีชีวิตอยู่ต่อไปได้นานมากขึ้น แต่ถ้ามะเร็งอยู่ในขั้นลุกลามการแก้ไขด้วยการผ่าตัดจะช่วยเพียงเพื่อให้คุณภาพชีวิตของสัตว์ดีขึ้นหรือบรรเทาความเจ็บปวดลง
- มะเร็งชนิดที่พบได้บ่อยมากที่ผิวหนังของสุนัข คือ Mast Cell Tumour ลักษณะภายนอกคล้ายเป็นแผลธรรมดา รักษาแผลนานจนเรื้อรังก็ไม่หาย และขนาดของแผลก็โตมากขึ้น การวินิจฉัยสามารถทำได้โดยนำเซลล์ที่แผลมาตรวจทางกล้องจุลทรรศน์ เนื้องอกชนิดนี้พบได้บ่อยในสุนัขพันธุ์บ๊อกเซอร์ ลักษณะก้อนเนื้อจะมีเลือดไหลและมีการอักเสบแดงอย่างผิดปกติที่ผิวหนัง ถ้าทิ้งไว้นานจนก้อนเนื้อมีขนาดโตขึ้นจะแตกออก และมีการติดเชื้อ นอกจากนี้ยังทำให้เกิดอาการอื่นๆ เช่น โลหิตจาง เสียเลือด เกิดกระเพาะอาหารเป็นแผล เป็นต้น รักษาโดยการผ่าตัดเอาก้อนเนื้อที่ผิวหนังออกโดยเร็ว หากพบว่าเนื้อร้ายได้ลุกลามลึกมากแล้ว การแก้ไขด้วยวิธีการผ่าตัดอาจไม่ใช่วิธีการรักษาที่ดีที่สุดนัก เพียงแต่ช่วยพยุงอาการไว้
บทความโดย... สพ.ญ.มนัสนันท์ ธาราทรัพย์
ที่มาของบทความ http://www.thailanddogtour.com
***ขอกุศลผลบุญของบทความนี้ที่หลายๆท่านได้อ่านและได้ความรู้เกี๋ยวกับโรคมะเร็งในสุนัข ขอส่งผลบุญให้น้องมะนาวไปสู่สุขคติด้วยครับ

เสียใจด้วยนะค่ะ จากแม่น้องเพลย์บอย

ระยะนี้มีแต่ข่าวหมาตาย..เศร้าใจจัง..:m009:
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ....:m005:

เสียใจด้วยครับ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคับ
กับเจ้ามะนาวและsorateap

ผมก็มีประสบการณ์ลักษณะนี้เหมือนกัน แต่ของผมอายุมากแล้ว(สิบสองปี) ทีแรกหมอ(ชลบุรีสัตว์แพทย์)แนะนำให้รักษาตามอาการเนื่องจากอายุมาก ซึ่งก็อยู่ได้ตามปกติ กินดีอยู่ดีเกือบสามปี แต่ผมเห็นมันมีเลือดซึมที่แผลด้วย ก็เลยไปปรึกษาหมอใกล้บ้านแถวบายพาสบางแสน(พึ่งมาเปิดใหม่) หมอก็แนะนำให้ฉีดยา (เข้าใจว่าเป็นคีโม)โดยฉีดเข้าเส้นเลือดดำ โดยหมอบอกว่าฉีดติดต่อกันสี่เข็มเข็มละเจ็ดร้อย เว้นระยะเข็มละอาทิตย์ โดยเอาตำรามาให้ดูด้วย ผมก็เลยตกลง ซึ่งผลการฉีดหลังสองเข็มแรกก็เป็นทีพอใจเพราะแผลแห้งและยุบตัวลงดี ก็เลยฉีดเข็มที่สาม (ทุกเข็มหมอมาฉีดให้ถึงบ้าน) แต่หลังจากฉีดเข็มสาม เริ่มสังเกตว่าเขาซึมลงและมีอาการหอบ และกินน้อยลง พอครบเจ็ดวัน หมอก็โทรมานัดอีก แต่ผมบอกว่าอาการเขาไม่ดีเลยขอเลื่อนไปก่อน หมอก็เลยวางสายไป ตกเย็นผมกลับจากประชุม เขามีอาการหอบหนักมากผมก็เลยให้เขานอนลง แล้วเขาก็ไปอย่างสงบ ซึ่งผมต้องซื้อบทเรียนราคาแพงเพราะ ไม่ได้สอบถามผลข้างเคียงจากการรักษาจากหมอเองก่อนตกลง เพราะเชื่อใจหมอเพราะเขาเอาตำรามาให้ดูด้วย แต่ผมคิดว่าหมอเองรู้ว่าการรักษาดังกล่าวมีผลข้างเคียง แต่ไม่ยอมบอกผม เพราะหลังจากบอกเลื่อนการฉีดเข็มที่สี่ หมอคนนั้นไม่เคยโทรมาหาผมอีกเลย ซึ่งผมเองก็อยากฝากไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกท่านว่าการรักษาทุกแบบมีผลข้างเคียงเสมอ ควรถามเพื่อประกอบการตัดสินใจ เพราะในกรณีผมทุกวันยังฝังใจมาถึงทุกวัน เพราะลูกสาวผมพูดว่า หากไม่ฉีดยาเขา เขาก็คงอยู่กับผมต่อไป แต่หมั่นใส่ยาที่แผลก็พอ และหากใครได้รับคำแนะนำจากหมอเรื่องฉีดยาเข้าเส้นเลือดก็ให้สอบถามหมอถึงผลข้างเคียงด้วยนะครับ เพราะหากสุนัขเราอายุมากอาจไม่เหมาะสมครับ หากเจอหมอที่ไม่มีความรับผิดชอบก็อาจไม่ยอมบอก (กลัวไม่ได้เงิน)

:022:เสียใจด้วยครับ ของ ผม ก้อ เพิ่ง ตายไป:002: