วันหนึ่ง. ในขณะที่ทหารลาดตระเวนกำลังออกไปสำรวจรอบๆ "No-mans land" เจ้า Stubby มันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังออกมาจากพุ่มไม้ ทันใดนั้นเจ้า Stubby มันก็ตรงเข้าไปในพุ่มไม้นั้นทันที และมันก็พบกับทหารฝ่ายเยอรมันที่กำลังทำพิกัด ของทหารฝ่ายสัมพันธ์มิตรในบริเวณสนามเพาะ ในขณะนั้นทันทีที่ทหารเยอรมันพยายามเรียกเจ้า Stubby แต่ไร้ผลกลับกัน Stubby เริ่มเห่าทันที เมื่อทหารเยอรมันพยามวิ่งหนีเจ้า Stubby ก็ตามไปกัดเข้าที่ขาของทหารเยอรมัน และมันคุมตัวทหารเยอรมันไว้ได้ เมื่อทหารฝ่ายสัมพันธ์มิตรได้ยินเสียงผิดปกติ และเมื่อพวกเขาเห็นเจ้าStubby จับตัวทหารเยอรมันไว้ได้ทหารทุกๆนายต่างดีใจ
แน่นอนเจ้า Stubby มันได้พิสูจน์ตัวมันเองแล้วว่ามันสมเป็นทหารอย่างแท้จริงเมื่อผู้บังคับบัญชาของกองพล 102 ได้เห็นถึงความกล้าหาญของ Stubby จึงเสนอให้ Stubby ได้เป็นทหารชั้นประทวนซึ่งเลื่อนยศจากพลทหาร Stubby เป็นสุนัขพิทบูลตัวแรก และได้เป็นนายทหารสุนัขของกองทัพบก อีกครั้งที่ทหารเยอรมันได้ใจ เห็นว่าไม่มีอะไรโต้ตอบมาจาก "No-mans land" จึงได้ระดมยิง และขว้างระเบิดเข้าใส่เจ้า Stubby และคอนรอยผู้เป็นนายโงหัวขึ้นจากสนามเพาะไม่ได้เลย ตัวคอนรอยนั้นหันปากกระบอกปืนระดมยิงใส่ข้าศึกอย่างเอาเป็นเอาตาย ส่วนเจ้า Stubby มันกำลังพยายามหาทางออกจากสนามเพาะเพื่อดูเหตุการณ์ ทางด้านหนึ่งซึ่งปลอดจากทหารเยอรมัน แต่ทันใดนั้นทหารเยอรมันคนหนึ่ง ได้ขว้างระเบิดชนิดแตกกระจายกลางอากาศเข้ามา เจ้า Stubby โดนสะเก็ดระเบิดเข้าที่หน้าอก และขาขวาหลังจากนั้นเจ้า Stubby มันนอนนิ่งไม่ไหวติง
ทหารบางคนคิดว่า Stubby ตายแล้วต่อมาเมื่อมันลุกขึ้นเดินโขยกเขยก ทุกคนจึงโล่งอกเมื่อรู้ว่ามันยังไม่ตายจากนั้นคอนรอยตรวจดูการเต้นของหัวใจ, ลมหายใจใช่แล้วเจ้า Stubby ยังไม่ตาย ดังนั้นมันจึงถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลสนาม และนำตัวส่งไปยังกาชาด เพื่อทำศัลยกรรมอีกครั้งหนึ่ง. เจ้า Stubby เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย มันได้ไปเยี่ยมคนเจ็บที่สถานกาชาด และปรากฏตัวตามงานสังคมต่าง ๆ และมันก็ถูกส่งกลับมายังหน่วย 102 อีกครั้ง สงครามโลกครั้งที่ 1 ได้สิ้นสุดลงในวันที่ 11 พฤศจิกายน 1918 สิบเอก Stubby ได้ช่วยเหลือกองพลจากกการปะทะกันทั้งหมด 17 ครั้งขณะที่เขาอยู่ในยุโรป สิบเอก Stubby และท่านประธานาธิบดี วู๊ดโรล วิลสัน ได้ตรวจเยี่ยมกองกำลังพลของทหารอเมริกันในยุโรป เมื่อไรที่สิบเอก Stubby พบท่านประธานาธิบดีมันจะแสดงความเคารพทันที
โดยยกเท้าขวาขึ้นแตะขอบตาขวา ส่วนท่านประธานาธิบดี วู๊ดโรล วิลสัน ท่านก็รักและเอ็นดูสิบเอก Stubby มากเช่นกัน สิบเอก Stubby กลับมาถึงอเมริกาในเดือนเมษายนปี ค.ศ. 1919 เจ้า Stubby มันได้เหรียญเชิดชูเกียตรมากมาย เหรียญของมันอันหนึ่งได้จาก Humane Education Society โดยได้รับมอบจาก นายพล John J. Pershiog หัวหน้าทหารอเมริกัน เจ้า Stubby มันได้ไปเยี่ยมทำเนียบขาวถึงสองครั้ง มันได้เข้าพบท่านประธานาธิบดีถึงสองท่านคือท่าน Harding และ ท่าน Coolidge เจ้า Stubby มันได้รับเกียติรเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของสมาคม YMCA. และภายในการ์ดของสมาชิกของ Stubby ระบุไว้ว่า เจ้า Stubby ได้รับกระดูกวันละ 3 ชิ้น และที่นอนอันอบอุ่นเจ้า Stubby เป็นที่รู้จักของคนทั่วไปอย่ากว้างขวาง
บั้นปลายชีวิตของสิบเอก Stubby ตายเมื่อ วันที่ 16 มีนาคม 1926 เจ้า Stubby มันมีชีวิตอยู่กับเจ้านายของมัน นาย จอห์น โรเบริด คอนลอย คือคนผู้ซึ่งครั้งหนึ่งเคยได้ช่วยชีวิตลูกสุนัขห้างด้วนตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งเอาไว้เมื่อหลายปีก่อน
หลับให้สบายเถอะน๊ะ ขอให้มีความสุขขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ความห้าวหาญ, ความภักดีที่เจ้าได้มอบไว้ให้นะเจ้า Stubby.
หมายเหตุ: หลังจากมีชัยชนะจากสงครามโลกครั้งที่1. นาย จอห์น โรเบริต์ คอนลอย กลับมาอเมริกา และเขาเข้าเรียนในคณะนิติศาสตร์ของมหาวิทยาลัย Georgetown ส่วน Stubby รูปของมันได้ถูกนำมาเป็นตัวนำโชคของ ทีมฟุตบอล Georgetown และแฟนๆของทีมHoyasทุกคนชื่นชม และขอบคุณที่มันนำโชคให้แก่ทีมทำให้มีไชยชนะในการแข่งขันเสมอๆ จนทำให้คนส่วนใหญ่เชื่อว่าหมา "Bulldog" มักจะนำโชคมาให้ และในระหว่างการแข่งขัน Stubby จะลงไปเล่นในสนาม และมันจะวิ่งไปทักทายคนสำคัญ (V.I.P) ที่เข้าชมเสมอๆ ปัจจุบัน Stubby ก็ยังเป็นสัญลักษณ์และตัวนำโชคของ Georgetown's foot ball team มาจนปัจจุบัน
www.pitbullzone.com
อาหารสุนัขเอฟวัน www.f1dogfood.com
