เดียวเขาก็หายครับ น้อง pitbull มันอึดครับรับรองมันจะต้องสู้จนตัวมันหายครับ เป็นกำลังใจช่วยอีกแรงครับ ของผมตอนเล็กๆก็ขี้โรคเหมือนกันครับแต่เดียวนี้มันคือปีศาจน้อยไปแล้ว สู้ๆๆนะเจ้าzenam:o010:

ให้หายไวๆ ครับ

บลูด๊ดกผมเคยเป็นลำไส้อักเสบตอนอายุ 3 เดือนหมอบอกว่าให้ทำใจอยู่โรงบาล 10กว่าวันมันยังลอดเลยคาบ ผมว่าถ้าเค้ากินอาหารแล้วรอดแน่นอนสบายใจได้เลยคาบ

เอาใจช่วยค่ะ เข้าใจเลยว่าเจ้าของรุ้สึกยังไง แต่เราก็ต้องเข้มแข็งไว้นะค่ะ โมว่าเค้าก็รับรู้ความรู้สึกของคุณได้อ่ะค่ะ ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ร่าเริงให้เค้าเห็น พูดเล่นกะเค้าเหมือนที่เราเคยทำ สัมผัสเค้าเยอะๆค่ะ ถึงแม้เรารักษาทางกายเค้าไม่ได้ แต่ทางใจ สู้ๆเลยค่ะ เค้าจะรับรู้ได้ว่าเจ้าของเค้ายังไม่ท้อเลย... เป็นกำลังใจนะคะ แล้วจะรอเห็นเจ้าZenam ลุกมาดื้ออีกครั้งคะ

อย่าร้องให้

ให้มันเห็นนะ เค้าก๊รู้นะเวลาเราเศร้า

เราสู้ๆ เค้าก็สู้ๆ กับเราด้วย

อยู่ตรงนี้ทุกคนเอาใจช่วย ครับ

มีโอกาสหายครับ หมาที่บริษัทฯ ที่ผมทำอยู่เป็นหนักแล้ว ขนาดผอม ซูบ แทบไม่มีแรงเดิน น้ำมูกเขียวเต็มจมูก ยังหายเลย ขอให้รักษาอย่างต่อเนื่อง ฉีดยาให้ครบตามหมอนัด (หมอแต่ละคนไม่รู้ให้ยาเหมือนกันหรือป่าวนะครับ)
ตรวจเจอแรก ๆ รับรองว่าหายครับ
แต่ต้องทำใจหน่อยนะครับ เพราะโรคนี้รักษาไม่หายขาด เชื้อจะฝังอยู่ในตัวเค้าตลอดไป (เราต้องดูแลให้เค้าแรง เพื่ออาการจะได้ไม่กลับมากำเริบอีก)

ขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับกำลังใจและความช่วยเหลือ น้องจะลองไปทำตามดูนะค๊ะ...และจะพยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเองและจะไม่ร้องไห้ต่อหน้าเค้าค่ะ ตอนนี้เค้าก็พยายามกินนะค๊ะ ... และน้องก็พยายามหาอาหารที่มีกลิ่นฉุนๆหน่อยให้ทานเผื่อว่าเค้าจะได้อยากกิน และมีแรงต่อสู้กับอาการป่วยของเค้า ถ้าเค้าพูดได้ เค้าคงจะดีใจที่มีคนคอยให้กำลังใจและคอยช่วยเหลือเค้าเหมือนน้องในตอนนี้....ขอบคุณมากเลยค่ะ..

มีอาหารเสริมที่เป็นเจลหลอดเหมือนยาสีฟัน ยี่ห้อนูติพัด สำหรับหมาป่วย หรือไม่กินอาหาหาซื้อที่ร้านหมอหมามีขายครับจะช่วยเค้าได้มากกลิ่นแรงกินแน่นอนผมเคยใช้แล้วราคาหลอดละ 200 กว่าบาท

ขอให้หายไวๆนะครับเป็นกำลังใจให้ครับ

สัญญาค่ะ ถ้าเค้ากลับมาเป็นzenam ตัวเดิม ที่นี่ จะเป็นที่ที่เค้าอบอุ่นที่สุด และคงจะไม่มีอะไรทำร้ายเค้าได้อีกแล้ว ....... ขอบคุณมากค่ะ

สู้ๆครับ ในบอร์ดนี้มีกำลังใจเยอะครับ หายเร็วๆนะครับ :063::063:

หวัดดีคุณน้อง ฝนเชื่อว่าการดูแลเอาใจใส่ zenam อย่างดีที่ทุกวันน้ทำให้zenam เค้าจะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอนค่ะ คุณน้องต้องมีกำลังใจที่ดีนะค่ะ ฝนเอาใจช่วยนะค่ะ
ให้zenam แข็งแรงหายไวไวนะ เข้มแข็งนะคะคุณน้อง ณ. ที่น้มีกำลังใจให้เต็มเปี่ยมค่ะ สู้สู้ค่ะ

:062:เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้หายไวไวน๊า

ลูกชิลชิลเคยเป็นลำไส้อักเสบค่ะตอนสองเดือนกว่าๆคือ ตอนที่เพิ่งพากลับมาบ้านได้อาทิตย์เดียวเอง ไปอุ้มสดมาจากจตุจักเลย ตอนนั้นหมอบอกว่าทำใจไว้ด้วยเพราะเค้ายังเด็กและเป้นโรคที่ถือว่าร้ายแรงสำหรับสุนัข

ตอนนั้นสภาพจิตใจแย่มากๆค่ะ ชิลชิลผอมเป้นกระดูกเลย น่าสงสาร พวกเราก็หงอยกันทั้งบ้านแหละค่ะ

ไปๆมาๆ นอนอยู่ที่โรงพยาบาลสัตว์เสรีเป็นอาทิตย์ อาการก็ดีขึ้น รับมารักษาตัวที่บ้านต่อ พาไปหาหมอวันเว้นวัน

สุดท้าย

กลายเป็นชิลชิลเจ้าป่าจนถึงทุกวันนี้วีรกรรมอันเลื่องลืไปถึงท้ายหมู่บ้านค่ะ - -"

สู้ๆ เข้มแข็งนะคะ

ขอให้หายไวๆๆนะค่ะ เข้มแข็งไว้นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

:062::062:ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ และคิดว่า zenam ก็ได้รับเช่นกัน ตอนนี้เิริ่มออกมาเดินเล่น ตาเิริ่มสดใสมากขึ้นค่ะ และก็ทานนมได้เยอะกว่าเดิม และน้องก็เชื่อด้วยค่ะ ว่า zenam ต้องหาย เพราะนอกจากกำลังใจจากคนทั้งครอบครัวของน้องแล้ว ยังมีกำกลังใจจากทุกคนในที่นี้อีกด้วย อ้อ zenam ฝากมาบอกว่า " อย่างนี้ ไม่สู้ไม่ได้แล้วจร้าาาา.... " ขอบคุณมากๆเลยนะค๊ะ......zenam .....:062::062:

:062:คุณน้อง ชาลีตัวนี้ที่เป็นลำไส้อักเสบฝนพาไปหาหมอบอกให้ทำใจพอได้ยินหมอบอกอย่างน้ร้องไห้เลยไม่กินข้าว กินน้ำ หมอบอกแย่แน่แน่ ฝนต้องคอยเอาน้ำแข็งให้เค้าเลีย นิดนึง
ก็ยังดีให้เลียบ่อยบ่อย แต่ชาลีชอบน้ำแข็ง แล้วก็พาไปหาหมออีกหมอบอกถ้ากินน้ำได้ก็ยังดี ไปให้น้ำเกลือด้วย อาการก็ดีขึ้นเรื่อยเรื่อย จนหายเป็นปกติ ตอนน้แข็งแรงมากมากค่ะ
ดีใจด้วยค่ะที่zenam พอกินอะไรได้บ้าง แสดงว่าร่างกายค่อยค่อยแข็งแรงขึ้น สู้สู้นะ zenam เป็นกำลังใจให้นะ ฝนอัพเดทให้คุณน้องดูแล้วนะค่ะไบโอกะดีเชลค่ะ ในกระทู้นะค่ะ:062::062::065::m024::m024:

:030:ขอบคุณ momo และ คุณฝน(kookkai) ที่ให้กำลังใจ...และก็เจ้าดีเซลกะไบโอด้วยค่ะ น่ารัก อวบอั๋นทั้งคู่เลยค่ะ ตอนนี้สุขภาพจิตน้องก็ดีขึ้นเยอะด้วย เพราะเห็นเค้าดีขึ้นตามลำดับ...บางทีพ่อกะแม่น้องก็คอยดูแลเค้าไปด้วย เหมือนเค้าสัมผัสได้ว่าคนในบ้านอยากให้เค้าอยู่..ตอนป้อนยาเนี่ยสงสารมากๆเลยค่ะ แต่ก็ต้องใจแข็ง ถ้าไม่ป้อนเค้าเค้าก็จะไม่หาย แต่เวลาพ่อเค้าป้อนยา น้องก็จะคอยลูบตัวลูบหัวอยู่ใกล้ๆ และบอกเค้าตลอดว่าเ้ค้าเก่งมาก..มันมหัศจรรย์มากๆเลยค่ะ พอตอนที่ป้อนยาเหมือนจะกินยากแต่พอลูบตัวหรือหัวของเค้าและบอกว่าเค้าเก่งเค้าทำได้ กลับกินได้ง่ายมากเลยค่ะ อ้ออยากได้คำแนะนำอีกอย่างค่ะ จะบริหารปากเค้าอย่างไรดีค่ะ เพราะเท่าที่สังเกตุดู ที่เค้าไม่ค่อยกินเพราะ กรามเค้าแข็งหรือปล่าวค๊ะ อย่างนี้จะทำยังไงดี แต่ตอนนี้เริ่มทานนมเองแล้ว อ้อ แต่อาการประมาณว่า ของกินไม่หมดแล้วเอาไปแอบไว้เนี่ย ยังมีอยู่ค่ะ ขำกันท้องแข็งกันทั้งบ้าน....นี่แหละใช่ไม๊ค๊ะที่เป็นเสน่ห์ของเจ้าตัวน้อยที่ใครๆก็หลงรัก และไม่อยากเสียเค้าไป.....น้องก็พยายามทำตามที่บอกนะค๊ะ ว่าอย่าร้องไห้ให้เค้าเห็น บ่อยๆมองดูเค้าก็อดเสียใจไม่ได้ เสียดายความน่ารักขี้เล่น แต่ตอนนี้ ถึงเค้าจะเป็นอย่างไร พ่อกับแม่น้องบอกว่า ให้ทำอะไรใ้ห้เค้าก็ได้ และเค้ามีความสุขมากๆระหว่างที่เค้ายังอยู่กะเรา และถ้าเค้ายังรักที่จะอยู่กะเราเค้าก็จะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้อยู่กะเราให้ได้เช่นกัน.....จริงไม๊ค๊ะ...และน้องก็เชื่อว่าอย่างงั้น.... อ้อ พี่ยุทธขา.......เรื่องอยู่ไฟให้น้อง zenam เนี่ย..สังเกตุดูเค้า พออยู่แบบนี้เค้าน้ำมูกลดลงนะค๊ะ แต่ก็ยังมีอยู่บ้าง ก็พยายามเช็ดให้เค้าตลอดค่ะ หลายคำแนะนำในนี้ช่วยน้องและ zenam เยอะมากเลยค่ะ....ขอให้ทุกคนสุขภาพแข็งแรง รวมทั้งน้องหมาด้วยนะค๊ะ.....

ขอคำปรึกษาอีกแล้วค๋ะ..คราวนี้เจ้าตัวแสบสงสัยจะเล่นตัวหรืออะไรก็ไม่รู้ ...ป้อนยาคราวนี้ไม่ยอมกลืนค่ะ...อมไว้ซะงั้น..อะไรจะรู้ขนาดนี้เนี่ย...แถมถ้าเห็นหยิบหลอดยารีบเดินเข้ากรงโล๊ด (ปกติไม่ค่อยอยากจะเข้า) .... แล้วแถม ทำนิ่งค่ะ เดินขึ้นรถซะงั้น เรียกออกมาก็ไม่ออก หลับซะ.... อากาศข้างนอกก็เย็นไม่อยากเอาไปไหนเลยค่ะ... แต่น้องกลัวเค้าจะเครียดเกินไป ...ก็เอาเค้าออกมาดูโน้นดูนี่นอกบ้าน แต่ดูเหมือน เจ้าหล่อนจะไม่ยอม ออกมาได้วิ่งรอบรถก่อนเลย...พอเปิดประตูปั๊บวิ่งไปเป็นตุ๊กตาหน้ารถ (ตุ๊กตาหมาป่วยน่ะซิค๊ะ) แล้วก็ทำซึม ไม่รู้ไม่ชี้ ตอนนี้น้องเอาใจไม่ถูกเลย ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนอีกแล้วน้ำมูกทำท่าจะน้อยก็มีออกมาอีก.....แต่ยังไม่ท้อค่ะ...เค้าจะต้องโต และแข็งแรง จนออกมาทั้งทายเพื่อนๆพี่ๆทุกคนที่นี่ได้อีกนะค๊ะ หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น....ขอบคุณ K. Neung_Krabi ด้วยค่ะ อยู่ไกล แต่มีกำลังใจมาให้ zenam ไม่หายไม่ได้แว๊วววววว......

เย้....มีคนคิดเหมือนกันแย้ว ค่ะ ยิ่งเวลาป่วยนะ หลับซบอยู่ที่บ่าเลยค่ะ บางทีออกมานอนเล่นกัน..หลับซะเราไม่กล้าขยับตัวและไม่ตื่นด้วยนะ...ส่วนเราตะคริวกินซิค๊ะ.....บางครั้งเหมือนเค้าพูดกะเรานะ...(รู้สึกว่าเป็นอย่างนั้น)..คล้ายๆกันเลย สบายใจมองน่าเค้าเราก็มีความสุข ไม่สบายใจมองน่าเค้าเราก็หายทุกข์ ..แต่เวลาเค้าป่วยนี่สิ...ใจเราแทบขาดเลยค่ะ... ขอบคุณนะค๊ะ....ที่บอกเล่าความรู้สึกที่มีให้กับเจ้าตัวน้อยที่เรารักเหมือนกัน.....

ตอนนี้เค้าแย่ลงอีกแล้วค่ะ คราวนี้เมื่อเช้านี้เอง เห็นเค้าจะกินน้ำ แต่กินไม่ไหว...จะทำยังไงดีค๊ะ....ทางโรงบาลใกล้ๆเค้าก็ไม่รับ admit แต่เดี๋ยวจะลองไปที่อื่นดู.....พยายามนวดแล้วก็ไม่ดีขึ้น ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ...เมื่อวานยังดีๆอยู่เลย...ทำไมเป็นอย่างนี้อ่ะ ไม่ดีเลย

ขออนุญาตเล่าเรื่องหมาของผมให้ฟังละกันครับ ผมอยู่ลำพูนครับ มีโอกาสไปกรุงเทพวันอาทิตย์ที่ 21ธันวาคม 2551 ตอนกลับต้องขึ้นรถตอนเย็นก็เลยไปเดินเล่นที่จตุจักร รู้สึกถูกชะตากับพิทบูลตัวหนึ่งมาก
แต่ผมต้องกลับรถทัวร์ คิดว่าคงเอากลับลำพูนไม่ได้ มันป่วยอยู่ น้ำมูกไหล ตัวเป็นจุดแดงๆ แต่ผมไม่ค่อยมีความรู้เรื่องหมา ไม่รู้มันเป็นอะไร คนขายเป็นเด็กหนุ่มครับ เขาเหลือหมาขายสามตัว พิทบูลหนึ่ง ร็อตผสมลาบาร์ดอสอง เขาบอกรถทัวร์ขนไปได้คิดเท่ากับการขนของ ใส่ในที่เก็บกระเป๋า ผมกลัวมันหายใจไม่ออก คนขายก็บอกว่าขนาดเด็กรถยังแอบนอนหลับในนั้นได้เลย ผมก็คิดอยู่นานไปเดินดูร้านอื่นกลับมาเจ้าตัวนี้ก็ยังอยู่ สุดท้ายตัดสินใจซื้อ พอไปถึงหมอชิต มีคนมายืนรอหมาผมเลยครับ รอได้หมาฟรีครับ เขาบอกทุกคนไม่มีใครเอาไปได้ ต้องจำใจทิ้งไว้ที่หมอชิตครับ
ทีนี้ผมก็เครียดเลยครับ เข้าไปขอเจ้าหน้าที่ขนส่ง นายท่า คนขับรถ คนขายตั๋ว ผู้จัดการ ไม่มีใครอนุญาต สุดท้ายผมก็เลยโทรหาเจ้าของบริษัทรถทัวร์ครับ เขายอมแต่ต้องไปขึ้นรถอีกคัน คือหมาต้องไปกับรถคนละคันกับของผมครับ ผมก็เลยให้เงินเด็กรถให้ช่วยดูแลมัน รถวิ่งกลับลำพูน8ชั่วโมงผมก็ลุ้นมากๆกลัวมันตาย ผมไปถึงลำพูนก่อนครึ่งชั่วโมง พอเห็นมันไม่ตายแล้วก็ดีใจมากๆครับ
พอกลับเข้าบ้านมันก็คึกมากครับ วิ่งไล่หมาตัวอื่นๆกระเจิงเลย
อาทิตย์ถัดมาลูกหมาตัวหนึ่งของผมก็ถ่ายมาเป็นเลือด หมอบอกติดเชื้อลำไส้อักเสบ รักษาไม่ทันแล้ว มันตายครับ หมอก็ให้เอาหมาทุกตัวในบ้านมาตรวจ
ปรากฏว่า เจ้าตัวที่ผมซื้อมาจากจตุจัก มันรับมาสารพัดโรคเลยครับแถมเอามาติดตัวอื่นๆอีก โชคดีที่ส่วนใหญ่มีภูมิคุ้มกันก็เลยรอด ส่วนเจ้าตัวใหม่นี่หมอบอกว่าให้รักษาตามอาการก่อน
ตอนหลังผมพาไปหาปศุสัตว์จังหวัดลำพูน ท่านเมตตามากครับ รักษาให้ฟรีตลอดเดือน แถมให้กำลังใจผมตลอด ท่านชมว่าเจ้าหมาพันธุ์นี้มัดอึดดีจริงๆ ตอนนี้มันรอดแล้วครับ

ให้นํ้าเกลือ ทุกๆวันน่าจะช่วยได้ แต่ว่าก็แล้วแต่ ดุลพินิจ ของหมอนะครับ

บางครั้งถ้าเราไม่มั่นใจในตัวหมอว่าจะรักษาหมาเราให้หายได้ ด้วยคำพูดต่างๆ

อย่างเช่น ให้ทำใจเนี่ย ผมไม่รู้ว่าหมอจะรักษาจนถึงที่สุดหรือไม่ เพราะไม่รู้เรื่อง

จรรยาบรรณ ของสัตว์แพทย์แต่ว่าถ้าไม่มั่นใจ ให้เปลี่ยนหมอ ครับ ของผมเป็นโรคปอด

รักษาหมอท่านแรก ไม่มั่นใจ เพราะว่าไป 3วันสรุปอาการไม่ได้เลยแล้วก็ยังรักษาวิธีเดิมอยู่

เลยต้องไปหาอีกที่ คราวนี้ ก็รักษาจนหาย ครับ

:022:ต้องขอขอบคุณทุกความคิดเห็น และทุกกำลังใจค่ะ ที่นี่จะเป็นที่ที่น้อง และ zenam จดจำไปตลอดชีวิต....ตอนนี้ เค้าคงหลับฝันดี และวิ่งเล่นอย่างสนุกสนานแล้ว ในที่ที่เค้าน่าจะอยู่ เค้าอดทนมาเยอะแล้วค่ะ เมื่อวานหลังจากไปหาหมอ น้องไม่อยู่บ้าน และรีบกลับมาดูเค้าอีกครั้ง สายน้ำเกลือเค้า พันอยู่ที่ขา ดูแล้วทรมานมาก เค้านั่งในกรงคอยน้องมาว่าเมื่อไรจะกลับ พอได้ยินเสียงรถน้องเข้ามาจอด....เค้ารีบลุกขึ้น และหอบอย่างแรงเลย...น้องตกใจมาเลยรีบเอาเค้าออกมาอุ้ม และเอาออกมาจากกรง....เค้านอนอยู่ที่ตักและเกิดอาการเกร็งเป็นระยะ น้องเปิดเหงือกเค้าดู มันเป็นสัญญาณบอกให้น้องทำใจ และทุกอย่างค่อยๆวิ่งเข้ามาในจินตนาการของน้อง ตอนเค้าวิ่ง ตอนเค้าเล่น ตอนเค้าเห่า ตอนเค้าเอาขนมที่เราซื้อให้แล้วกินไม่หมดไปแอบ และอีกหลายๆอย่างที่เค้าทำ แล้วเราหลงรักเค้าอย่างจับใจ....เค้าจากน้องไปแล้ว ทิ้งไว้แค่เรื่องราวดีๆ...ที่จดจำไปตลอดชีวิต.. เค้ามาเพื่อให้เรารัก และจากไปเพื่อให้เราคิดถึง เวลานอน น้องยังนึกถึงตอนที่เค้ามาแย่งที่นอน นอนกะแฟนน้อง น้องแอบเค้า เค้าก็เข้ามาแทรกกลางเลยแล้วทำเป็นหลับ นับจากวันที่อุ้มเค้ามาจาก สถานที่นั้น 27 ธันวาคม 2551 ตอนประมาณ 18.00 น.
น้องก็รักเค้าตั้งแต่วันนั้น..จนมาถึงบ้านในวันแรก...จนเมื่อวานนี้ เป็นเวลาใกล้เคียงกับ ตอนที่เอาเค้ามา..18.00 น. เค้าก็จากไป เหมือนเดินเข้ามาเวลานี้ แล้วเค้าก็ต้องกลับไป ทุกคนในบ้าน พ่อ แม่ น้องสาว หลานสาว แฟนน้อง ต่างนั่งนิ่ง และบอกให้เค้าไปอย่างสงบ ไม่เรียกชื่อเค้าระหว่างที่เค้าจะจากไป ...ขอให้ลูกรักของ แม่ไปดี และ เกิดมาในชาติภพที่ดีกว่านี้ สามารถพูดได้ว่าต้องการอะไร เจ็บตรงไหน...เค้าจะไม่ไปไหน จะยังคงอยู่ในใจของเราครอบครัวนี้ตลอดกาล....รัก zenam มากนะลูก...
และต้องขอขอบคุณแทนเค้าสำหรับทุกๆกำลังใจ ทุกๆคำแนะนำ พี่จุน พี่ยุทธ พีิ่บิว ที่ด่าหมอร่วมกัน....และช่วยเหลือน้องจนวันสุดท้ายของเค้า...ขอบคุณ momo ที่ทำให้เรารู้สึกรักเค้าขึ้นมาจับใจ เมื่อเวลามองดูเค้าเล่นหรือประจบ เมื่อวานนี้เค้าบอกน้องก่อนไป ว่าหนูไม่ไหวแล้วนะแม่ หนูดีใจจังที่เจอแม่ก่อน...ก่อนจะจากไป....ทุกคนในบ้านบอกว่าเค้ารอน้องกับแฟนน้อง... และจนเค้าจากไปเค้าก็ยังนอนตักน้องเลย...ขอบคุณ ขอบคุณ ค่ะ ซึ่งไม่รู้จะบอกอีกกี่พันครั้ง....และขอบคุณที่แห่งนี้ ที่ให้โอกาส zenam ได้ร่วมเป็นบันทึกความประทับใจ และเมื่อไรที่น้องนึกถึงเค้าน้องจะกลับเข้ามาที่นี่อีก แต่คงได้แต่เพียงมองความประทับของคนอื่นๆ ที่มีให้กับเจ้าตัวน้อยที่เค้ารัก... รักและทนุถนอมเค้ามากๆนะค๊ะ
และที่สำคัญให้ใจเค้าเยอะ...เค้าคุยกะเรารู้เรื่องนะ...และคิดว่าทุกคนในนี้ย่อมรู้ดี รัก และ ศรัทธราความรักของ เจ้าตัวนี้ที่สุด ถึงแม้เค้าจะพูดไม่ได้ แต่ก็สัมผัสได้ด้วยใจ ด้วยอ้อมกอดของความอบอุ่นนี้.....ขอให้ทุกคนโชคดี และ zenam ก็จะอยู่ที่นี่และในใจน้องตลอดไป:031:

เสียใจด้วยครับ...............
แต่ผมข้องใจเรื่องหมอครับ หมาผมเป็นไข้หัด หมอคนแรกบอกว่าหมาผมคงติดกันหมดทั้งสี่ตัวไม่น่ารอด พูดไปก็ส่ายหน้า ทำหน้าเซ็งใส่ผมอีก
แล้วก็รักษาตามอาการ ให้ยาลดน้ำมูก ยาปฏิชีวนะ วิตามิน ฉีดยาเข็มนึง(ชื่อลินโคหรืออะไรประมาณนี้..จำไม่ได้) ทำอย่างนี้เป็นอาทิตย์
หมาผมเกือบตาย ผมเลยพาไปหาปศุสัตว์จังหวัด ท่านบอกว่าเฉียดฉิว เชื้อลงปอดแล้วแต่ยังไม่เข้าสมอง ท่านเลยฉีดยาที่มีความแรงพอไปสกัดกั้นเชื้อไม่ให้ลามสู่สมองได้ทัน ถ้ารักษากับหมอคนเก่ารับรองว่าตายแน่.......
ผมสงสัยว่าทำไมหมอคนแรกไม่บอกเลยว่าไม่มียา อย่างนี้เรียกว่าเลี้ยงไข้ใช่ไหมครับ ผมว่าไร้จรรยาบรรณจริงๆ หมออย่างนี้ต้องบอกต่อกันครับจะได้ไม่ไปใช้บริการ

.......แต่ยังไงก็ขอให้ทำใจได้เร็วๆนะครับ คราวหน้าศึกษาให้ดี คราวนี้เป็นบทเรียน ไม่แน่นะ เจ้าZenam มันไปเกิดใหม่อยู่ที่ไหนซักแห่ง ถ้าคุณมีวาสนาร่วมกัน สักวันคุณคงได้พบมันหรือได้มาอยู่ร่วมกันอีกก็ได้นะครับ.........สู้สู้

เสียใจด้วยครับ