ผมอายุ 25 ปี คับ ชื่อปาล์ม อยู่หาดใหญ่ การใช้ชีวิตของผมอยากได้อะไรก็ซื้อตามประสาวัยรุ่น เพราะผมไม่มีภาระอะไรให้ใช้จ่าย ตั้งแต่เรียนจบมาผมบอกกับตัวเองว่าจะไม่ขอตังที่บ้านใช้สักบาท และผมก็ให้พ่อแม่ทุกเดือนด้วย ให้ 10 % จากรายได้ แต่ก็ไม่เยอะอะไร เพราะเป็นมนุษย์เงินเดือน จะทำธุรกิจหรือเก็บเงินเพื่อทำอะไร ผมก็ไม่เก็บเพราะที่บ้านฐานะค่อนไปในทางที่ดี ครอบครัวผมบอกว่า ถ้าพร้อมอยากจะทำธุรกิจอะไรแล้วให้บอกแล้วมาคุยกันว่าเป็นไปได้รึป่าว ผมจึงไม่เครียดที่จะเก็บเงินอะไร เพราะถ้าจะทำอะไร ผมรู้ว่าที่บ้าน support ให้อย่างดีแน่นอน จึงไม่คิดเก็บเงินเท่าไหร่ เงินทำงานอยากไดอะไรก็ซื้อ ตอนนี้ที่บ้านผมก็ให้ผมทำงานประจำหาประสบการณ์ไป โดยที่ผมเลือกไม่เข้าไปช่วยธุรกิจที่บ้าน และอยากได้อารมณ์มนุษย์เงินเดือนแบบคนส่วนใหญ่มากกว่า


เข้าเรื่องเลยนะคับ ตอนนี้ผมจึงอยากได้ Pit Bull มาเลี้ยงสักตัว ด้วยเหตุผลที่ชาว pitbullzone ทราบกันอยู่แล้วว่าเราต่างชอบในพันธุ์นี้เพราะอะไร ซึ่งผมตัดสินใจแล้วต้องเป็นพันธุ์นี้อย่างเดียวเท่านั้น ยิ่งศึกษาก็ยิ่งใช่ และยิ่งรักในสายพันธุ์นี้มากขึ้น หลังจากศึกษาและติดตามเว็บนี้มาประมาณครึ่งปี ผมก็สมัครสมาชิกในตอนที่ผมมั่นใจแล้วว่าผมจะครอบครองมันได้และอยากหาซื้อมาสักตัว ประมาณว่าผมขอเข้าวงการนี้ด้วยคนแน่นอนคับ จึงหามิตรภาพดีๆ ในที่แห่งนี้ เพราะคิดว่าผมกำลังจะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว


ผมก็ดูลูกหมาไปเรื่อยๆ อยากไม่รีบร้อนเพราะคิดว่าอยากได้จากบรีดเดอร์ที่ดี ใจรักในหมาพันธุ์นี้จิงๆ เพราะผมรู้สึกว่าเค้าจะลูกแลตั้งแต่พ่อแม่สุนัข ลูกสุนัขเป็นอย่างดี ดูแลมันด้วยใจรักและส่งต่อให้กับคนที่มีใจรักเหมือนกันกับตัวเค้าเอง ความรู้สึกแบบนี้แหละที่ผมต้องการ มันเหมือนกับเป็นสายใยที่ส่งต่อหมาพันธุ์พิเศษนี้ให้แก่กัน จากคนที่ใจรักเหมือนกัน


และผมก็มาสะดุดกับบรีดเดอร์คนนึงในช่วงนี้ ผมคิดว่าทุกคนคงรู้ และผมคิดว่านี้แหละใช่เลย โอกาสผมมาแล้วหลังจากที่ตามหามาเกือบเดือน ดูกระทู้ทุกวัน ไม่มีใครดึงดูดผมเท่านี้มาก่อน ผมก็ดูลูกหมาเค้า ผมก็ตกหลุมรักไปตัวนึง แต่ถ้ามองเรื่องราคาในคอกนี้ผมสามารถเลือกซื้อได้ 4 ตัว แต่ปัญหาคือมันไม่ใช่ตัวที่ผมตกหลุมรักนะสิ และผมทำใจไม่ได้ที่จะไปซื้อตัวที่ผมไม่ได้ชอบมากที่สุดเพราะแค่เรื่องราคา ทางเลือกผมมีสองทางคือ
1. ยืมเงินชาวบ้าน ผมตัดสินใจที่ไม่ยืมเงินเพราะผมไม่ชอบเป็นหนี้ใคร และถ้าการยืมเงินไม่ก่อให้เกิดรายได้ ผมไม่ทำแน่ ทั้งๆที่บ้านตัวเองก็มีปัญญา แต่ผมก็บอกกับตัวเองว่าผมจะไม่ขอตังที่บ้านถ้าไม่มีโอกาสทำให้เงินนั้นมันได้ผลตอบแทนที่ดีกว่า ในมุมมองของผู้ใหญ่คือ เข้าไปขอเงินเพื่อเอาไปใช้ฟุ่มเฟือยหรือซื้อของอะไรที่ไม่เกิดให้เกิดรายได้ มันไม่จำเป็น ตั้งแต่จบมาผมไม่เคยขอเงินพ่อแม่มาซื้ออะไรเลย แต่เมื่อก่อนบ่อยมาก 555
2.ขอพี่เค้าลดราคา ผมก็ไม่อยากทำเพราะผมคิดว่าพี่เค้าคงตั้งราคาที่เค้าพอใจไว้อยู่แล้วและมันคงเป็นผลดีกับบรีดเดอร์เอง ที่จะขายคนอื่นที่ไม่ใช่ผมและได้ราคาที่เค้าพอใจมากกว่า ผมจึงไม่โทรหาพี่เค้า แต่เข้าไปติดตามทุกวันเลย แอบลุ้นอยู่ว่ามีโอกาสตกมาถึงผมรึป่าวคือ ผมกะจะรอจนกว่าลูกหมา 45 วันแล้วค่อยโทรไปหาว่าเค้าพอจะลดได้ในราคาที่ผมต้องการมั้ย แต่วันที่ 45 นั้นแหละ พี่เค้าขายไปแล้ว T_T ก็เลยได้แต่โทรไปคุยเฉยๆ